«وَأَمَّا الَّذِینَ سُعِدُواْ فَفِی الجَنَّةِ خَالِدِینَ فِیهَا مَا دَامَتِ السَّمَاوَاتُ وَالأَرْضُ إِلاَّ مَا شَاءَ رَبُّک عَطَاءً غَیرَ مَجْذُوذٍ»
«و اما کسانی که نیکبخت [واقعی] شدهاند، تا آسمانها و زمین برجاست، در بهشت، جاودانند؛ مگر آنچه پروردگارت بخواهد [که این،] بخششی است که [هرگز] قطع نمیشود»
[سورهی هود، آیهی 108]