«وَالَّذِینَ صَبَرُواْ ابْتِغَاءَ وَجْهِ رَبِّهِمْ وَأَقَامُواْ الصَّلاَةَ وَأَنفَقُواْ مِمَّا رَزَقْنَاهُمْ سِرًّا وَعَلاَنِیةً وَیدْرَؤُونَ بِالحَسَنَةِ السَّیئَةَ أُوْلَئِک لَـهُم عُقْبَی الدَّارِ * جَنَّاتُ عَدْنٍ یدْخُلُونَهَا وَمَنْ صَلَحَ مِنْ آبَائِهِمْ وَأَزْوَاجِهِمْ وَذُرِّیاتِهِمْ وَالمَلاَئِکةُ یدْخُلُونَ عَلَیهِم مِّن کلِّ بَابٍ * سَلاَمٌ عَلَیکم بِمَا صَبَرْتُمْ فَنِعْمَ عُقْبَی الدَّارِ»
«و کسانی که برای طلب خشنودی پروردگارشان شکیبایی کردند و نماز برپا داشتند و از آنچه روزیشان دادیم، نهان و آشکارا، انفاق کردند و بدی را با نیکی میزدایند؛ ایشان را فرجامی خوش [در] سـرای باقی است. [همان] بهشت‌های عدن که آنان با پدرانشان و همسرانشان و فرزندانشان، که درست‌کارند، در آن داخل می‌شوند و فرشتگان از هر دری بر آنان وارد می‌شوند. [و به آنان میگویند:] «درود بر شما به [پاداش] آنچه صبر کردید» راستی، فرجام آن سرای چه نیکوست»
[سوره‌ی رعد، آیات 22 تا 24]