سؤال: چرا از نام «اسلام» و «مسلمان» استفاده نکرده‌اید؟
تفصیل سؤال: چرا از «اسلام» و «مسلمان» استفاده نکردید؟ با این که «اسلام» به صورت متعدد در قرآن کریم آمده است («إِنَّ الدِّینَ عِنْدَ اللهِ الْإِسْلامُ» [1] و «وَ مَنْ یبْتَغِ غَیرَ الْإِسْلامِ دیناً فَلَنْ یقْبَلَ مِنْهُ وَ هُوَ فِی الْآخِرَةِ مِنَ الْخاسِرینَ» [2] و «وَ رَضیتُ لَکمُ الْإِسْلامَ دیناً» [3] و «وَ هُوَ یُدْعی إِلَی الْإِسْلامِ» [4]) و حضرت ابراهیم (علیه‌السلام) ما را مسلمان نامیده است («مِلَّةَ أَبیکمْ إِبْراهیمَ هُوَ سَمَّاکمُ الْمُسْلِمینَ مِنْ قَبْلُ» [5])؟
جواب: زیرا «اسلام» و «مسلمان» با ظهور فرقه‌های بسیار، به شعبات متعددی تقسیم شده و این کلمات، نمی‌تواند به صورت گویا و مشخص، حدود و مرزهای این نظام تربیتی را نشان دهد. در تعریف منطقی، «اسلام» در اینجا، حکم مَقسم دارد. مَقسم یعنی چیزی که به شعبه‌هایی تقسیم شده است. ولی منهاج فردوسیان قسیم شمرده می‌شود. از نظر منطقی، انتخاب مَقسم به عنوان تعریف کامل قسیم، نادرست و خلاف عرف عقلا و ارباب منطق است. از سوی دیگر، روشن است که امروزه گروه‌های تروریستی گوناگونی در کشورهای مختلف دنیا، با نام اسلام و مسلمان، دست به فساد کبیر می‌زنند و مردان را کشته و زنانشان را به کنیزی و اسارت می‌برند. پس اگر بر اسم «اسلام» و «مسلمان» بسنده کنیم، در میان فرقه‌ها و شعبه‌های گوناگون اسلام و مسلمین، گم و ناپیدا خواهیم شد.
……………………………..
[1] سوره‌ی آل عمران، آیه‌ی 19. ترجمه: در حقیقت دین نزد خدا همان اسلام است.
[2] سوره‌ی آل عمران، آیه‌ی 85. ترجمه: و هر که جز اسلام دینی [دیگر] جوید هرگز از وی پذیرفته نشود.
[3] سوره‌ی مائده، آیه‌ی 3. ترجمه: و اسلام را برای شما [به عنوان] آیینی برگزیدم.
[4] سوره‌ی صف، آیه‌ی 7. ترجمه: با وجود آن که به سوی اسلام فراخوانده می‌شود.
[5] سوره‌ی حج، آیه‌ی 78. ترجمه: آیین پدرتان ابراهیم [نیز چنین بوده است] او بود که قبلاً شما را مسلمان نامید.