«إِلَّا مَن تَابَ وَآمَنَ وَعَمِلَ صَالِحًا فَأُوْلَئِک یدْخُلُونَ الجَنَّةَ وَلَا یظْلَمُونَ شَیئًا * جَنَّاتِ عَدْنٍ الَّتِی وَعَدَ الرَّحْمَنُ عِبَادَهُ بِالغَیبِ إِنَّهُ کانَ وَعْدُهُ مَأْتِیـّاً * لَا یسْمَعُونَ فِیهَا لَغْوًا إِلَّا سَلَامًا وَ لَـهُم رِزْقُهُمْ فِیهَا بُکرَةً وَعَشِیـّاً * تِلْک الجَنَّةُ الَّتِی نُورِثُ مِنْ عِبَادِنَا مَن کانَ تَقِیـّاً»
«مگر آنان که توبه کرده و ایمان آورده و کار شایسته انجام دادند که آنان به بهشت درمیآیند و ستمی بر ایشان نخواهد رفت. باغهای جاودانی که [خدای] رحمان به بندگانش در جهـان ناپیدا وعده داده است، در حقیقت وعدهی او انجامشدنی است. در آنجا سخن بیهودهای نمیشنوند، جز درود [و سخن نیکو چیزی گفته نمیشود] و روزیشان صبح و شام در آنجا [آماده] است. این همان بهشتی است که به هر یک از بندگان ما که پرهیزکار باشند به میراث میدهیم»
[سورهی مریم، آیات 60 تا 63]