«إِنَّ الَّذِینَ سَبَقَتْ لَـهُم مِّنَّا الحُسْنَی أُوْلَئِک عَنْهَا مُبْعَدُونَ * لَا یسْمَعُونَ حَسِیسَهَا وَ هُمْ فِی مَا اشْتَهَتْ أَنفُسُهُمْ خَالِدُونَ»
«بیگمان کسانی که قبلاً از جانب ما به آنان وعده‌ی نیکو داده شده است از آن [آتش] دور داشته خواهند شد. صدای آن را نمیشنوند و آنان در میان آنچه دل‌هایشـان بخواهد جـاودانند [یعنی هر چه می‌خواهند را آرزو می‌کنند و بلافاصله برایشان فراهم می‌شود]»
[سوره‌ی انبیاء، آیات 101 و 102]