«وَ الَّذِینَ یقُولُونَ رَبَّنَا هَبْ لَنَا مِنْ أَزْوَاجِنَا وَذُرِّیاتِنَا قُرَّةَ أَعْینٍ وَاجْعَلْنَا لِلْمُتَّقِینَ إِمَاماً * أُوْلَئِک یجْزَوْنَ الغُرْفَةَ بِمَا صَبَرُوا وَ یلَقَّوْنَ فِیهَا تَحِیةً وَ سَلَامًا * خَالِدِینَ فِیهَا حَسُنَتْ مُسْتَقَرّاً وَمُقَاماً»
«و [منهاجیون] کسانی هستند که میگویند: پروردگارا به ما از همسران و فرزندانمان آن دِه که مایه‌ی روشنی چشمان [ما] باشد و ما را پیشوای پرهیزکاران گردان. اینانند که به پاس آن که صبر کردند، غرفه[های بهشت را] پاداش خواهند یافت و در آنجا با سلام و درود، مواجه خواهند شد. در آنجا جاودانه خواهند ماند. [جدّاً بهشت پر نعمت] چه خوش قرارگاه و مقامی [است]»
[سوره‌ی فرقان، آیات 74 تا 76]