«إِنَّ أَصْحَابَ الجَنَّةِ الیوْمَ فِی شُغُلٍ فَاکهُونَ * هُمْ وَ أَزْوَاجُهُمْ فِی ظِلَالٍ عَلَی الأَرَائِک مُتَّکئُونَ * لَـهُم فِیهَا فَاکهَةٌ وَ لـَهُم مَا یدَّعُونَ * سَلَامٌ قَوْلًا مِن رَبٍّ رَحِیمٍ»
«در این روز [قیامت که همه گرفتار حساب و کتاب خویشند،] اهل بهشت، کار و باری خوش در پیش دارند. آن‌‌‌ها با همسرانشان در زیر سایهها بر تخت‌ها[ی مرتفع و خوش‌منظر] تکیه میزنند. در آنجا برای آن‌‌‌ها [هر گونه] میوه [که بخواهند، فـراهم] است و هر چه دلشـان بخواهد [برایشـان حاضر می‌شود]. [و از همه اینها مهم‌تر این که] از جانب پروردگار[ی] مهربان [به آنان] سلام گفته می‌شود.»
[سوره‌ی یس، آیات 55 تا 58]