«یا عِبَادِ لَا خَوْفٌ عَلَیکمُ الیوْمَ وَ لَا أَنتُمْ تَحْزَنُونَ * الَّذِینَ آمَنُوا بِآیاتِنَا وَکانُوا مُسْلِمِینَ * ادْخُلُوا الجَنَّةَ أَنتُمْ وَأَزْوَاجُکمْ تُحْبَرُونَ * یطَافُ عَلَیهِم بِصِحَافٍ مِّن ذَهَبٍ وَ أَکوَابٍ وَ فِیهَا مَا تَشْتَهِیهِ الأَنفُسُ وَ تَلَذُّ الأَعْینُ وَ أَنتُمْ فِیهَا خَالِدُونَ * وَ تِلْک الجَنَّةُ الَّتِی أُورِثْتُمُوهَا بِمَا کنتُمْ تَعْمَلُونَ * لَکمْ فِیهَا فَاکهَةٌ کثِیرَةٌ مِنْهَا تَأْکلُونَ»
«[خدای متعال در روز قیامت به اصحاب منهاج می‌فرماید:] ای بندگان من، امروز بر شما بیمی نیست و غمگین نخواهید شد. [منهاجیون] همان کسانی [هستند] که به آیات ما ایمان آورده و تسلیم بودند. شما با همسرانتان شادمانه داخل بهشت شوید. سینی‌هایی از طلا و جامهایی در برابر آنان میگردانند و در آنجا آنچه دل‌ها آن را بخواهند و دیدگان را خوش آید [هست] و شما در آن جاودانید. و این است همان بهشتی که به [پاداش] آنچه میکردید، میراث یافتید. در آنجا برای شما [منهاجیون و منهاجیات] میوههایی فراوان خواهد بود که از آن‌‌‌ها میخورید [و فراوان لذت می‌برید]»
[سوره‌ی زخرف، آیات 68 تا 73]