سؤال: آیا منهاج فردوسیان، فرقه‌ی جدیدی است؟
جواب: فرقه در لغت، به معنی «گروه»، «دسته‌ای از مردم» و «طایفه» است و در اصطلاح، به جماعتی که بر اساس اعتقادات و اعمال خاصی، با یکدیگر پیوند داشته باشند، گفته می‌شود.
بر اساس این تعریف، «منهاج فردوسیان» فرقه نیست؛ زیرا در دستورات عملی نظام جامع تربیتی منهاج فردوسیان، هیچ دستور گروهی‌ای نیامده است.
به عبارت دیگر، در قوانین عملی منهاج فردوسیان، هیچ دستورالعملی نیست که منهاجی برای انجام دادنش، محتاج سایر منهاجی‌ها باشد.
قوانین عملی منهاج فردوسیان به گونه‌ای است که حتی اگر شخصی در جزیره‌ای به تنهایی زندگی کند یا در شهری باشد که منهاجیِ دیگری در آن شهر نباشد، باز هم می تواند تمام قوانین عملی را به تنهایی مراعات کرده و به کمال و سعادت برسد و نیازمند کارِ گروهی نیست.
بر عکس منهاج فردوسیان، در سایر برنامه‌های تربیتی، اعضای گروه، نیازمند اعضای دیگر برای به ثمر رسیدن برخی مراسم دسته‌جمعی هستند.
مثلاً در صوفیه، برای انجام برخی کارهای دسته‌جمعی همانند مجلس ذکر و مجلس نبات، باید سایر اعضا حضور داشته باشند و نمی‌توان به تنهایی انجام داد.
نتیجه‌ی کلام، این است که «منهاج فردوسیان» در حقیقت، چیدمان جدیدی از احکام اسلام و شیعه است. این چیدمان، شباهت‌های زیادی به شیعه‌ی دوازده‌امامی داشته و البته تفاوت‌هایی نیز با آن دارد.
با این حساب، منهاج فردوسیان را نمی‌توان «فرقه‌ی جدید اسلامی» یا «فرقه‌ی جدید شیعی» دانست.