سُئِلَ النَّبِی (صلّی الله علیه و آله و سلّم) عَنْ أَنْهَارِ الجَنَّةِ کَمْ عَرْضُ کُلِّ نَهَرٍ مِنْهَا؟
فَقَالَ (صلّی الله علیه و آله و سلّم): «عَرْضُ کلِّ نَهَرٍ مَسِیرَةُ خَمْسمِائَةَ عَامٍ یدُورُ تَحْتَ القُصُورِ وَ الحُجُبِ تَتَغَنَّی أَمْوَاجُهُ وَ تُسَبِّحُ وَ تَطْرَبُ فِی الجَنَّةِ کمَا یطْرَبُ النَّاسُ فِی الدُّنْیا»
از رسول خدا (صلّی الله علیه و آله و سلّم): سؤال شد که عرض جویبارهای بهشت چقدر است؟ فرمودند: عرض هر جویبار [بهشتی، به قدر] پانصد سال راه است. [هر جویبار] از زیر قصرها و [سرا]پرده‌ها، دور می‌زند. موجهایش [پیچ و تاب خوران می‌گذرد و] موسیقی [دلنشینی] تولید می‌کند و تسبیح می‌گوید و در [فضای] بهشت، شادمانی می‌کند همچنان که مردم در دنیا شادمانی [و پایکوبی] می‌کنند».
[جامع الأخبار، شعیری، صفحه‌ی 384؛ بحار الانوار، علامه مجلسی، جلد 8، صفحه‌ی 147]