قَالَ أَمِیرُ المؤمنین (علیه‌السلام): «وَ اعْلَمُوا أَنَّ مَنْ یتَّقِ اللهَ یجْعَلْ لَهُ مَخْرَجاً مِنَ الفِتَنِ وَ نُوراً مِنَ الظُّلَمِ وَ یخَلِّدْهُ فِیمَا اشْتَهَتْ نَفْسُهُ وَ ینْزِلْهُ مَنْزِلَ الکرَامَةِ عِنْدَهُ فِی دَارٍ اصْطَنَعَهَا لِنَفْسِهِ ظِلُّهَا عَرْشُهُ وَ نُورُهَا بَهْجَتُهُ وَ زُوَّارُهَا مَلَائِکتُهُ وَ رُفَقَاؤُهَا رُسُلُهُ»
امیر المؤمنین (علیه‌السلام) فرمودند: «آگاه باشید! آن کس که تقوا پیشه کند و از خدا بترسد، از فتنهها نجات مییابد و با نور هدایت از تاریکیها میگریزد، و به بهشت و آنچه که دوست دارد جاودانه دسترسی پیدا می‌کند. خدا او را در منزل کرامت خویش مسکن میدهد، خانهای که مخصوص خداست، سقف آن عرش پروردگار، و روشنایی آن از جمال الهی، و زائرانش فرشتگان، و دوستان و همنشینانش پیامبران الهی میباشند».
[نهج البلاغه، صبحی صالح، خطبه‌ی 183؛ شرح نهج البلاغه، ابن ابی الحدید، جلد 10، صفحه‌ی 115؛ بحار الانوار، علامه مجلسی، جلد 8، صفحه‌ی 163]