قَالَ رَسولُ اللهِ (صلّی الله علیه و آله و سلّم) «إِنَّ فِی الفِرْدَوْسِ لَعَیناً أَحْلَی مِنَ الشَّهْدِ وَ ألینَ مِنَ الزُّبْدِ وَ أَبْرَدَ مِنَ الثَّلْجِ وَ أَطْیبَ مِنَ المِسْک مِنْهَا طِینَةٌ خَلَقَنَا اللهُ عَزَّ وَ جَلَّ مِنْهَا وَ خَلَقَ مِنْهَا شِیعَتَنَا وَ هِی المِیثَاقُ الَّذِی أَخَذَ اللهُ عَزَّ وَ جَلَّ عَلَیهِ وَلَایةَ عَلِی بْنِ أَبِی طَالِبٍ (علیه‌السلام)»
رسول خدا (صلّی الله علیه و آله و سلّم): فرمودند: «در فردوس [برین] چشمه‌ای است، شیرین‌تر از شهد [عسل] و نرم‌تر از خامـه [یا مَسکه] و سردتر از برف و پاکیزه‌تر [و خوش عطرتر] از مشک، که خدای عز و جل طینت ما و شیعیان ما را از آن آفریده است و آن همان پیمانی است که خداوند عز و جل، ولایت علی بن ابی طالب (علیه‌السلام) را بر آن گرفته است».
[امالی، شیخ طوسی، صفحه‌ی 308؛ بشارة المصطفی، طبری آملی، صفحه‌ی 207؛ اعلام الدین، صفحه‌ی 144؛ بحار الانوار، علامه مجلسی، جلد 8، صفحه‌ی 173]