قَالَ النَّبِی (صلّی الله علیه و آله و سلّم): «مَنْ بَنَی مَسْجِداً فِی الدُّنْیا بَنَی اللهُ لَهُ بِکلِّ شِبْرٍ مِنْهُ أَوْ بِکلِّ ذِرَاعٍ مَسِیرَةَ أَرْبَعِینَ ألْفَ عَامٍ مَدِینَةً مِنْ ذَهَبٍ وَ فِضَّةٍ وَ دُرٍّ وَ یاقُوتٍ وَ زُمُرُّدٍ وَ زَبَرْجَدٍ فِی کلِّ مَدِینَةٍ أَرْبَعُونَ ألْفَ ألْفِ قَصْرٍ فِی کلِّ قَصْرٍ أَرْبَعُونَ ألْفَ ألْفِ دَارٍ فِی کلِّ دَارٍ أَرْبَعُونَ ألْفَ ألْفِ بَیتٍ فِی کلِّ بَیتٍ أَرْبَعُونَ ألْفَ ألْفِ سَرِیرٍ عَلَی کلِّ سَرِیرٍ زَوْجَةٌ مِنَ الحُورِ العِینِ وَ لِکلِّ زَوْجَةٍ ألْفُ ألْفِ وَصِیفٍ وَ أَرْبَعُونَ ألْفَ ألْفِ وَصِیفَةٍ فِی کلِّ بَیتٍ أَرْبَعُونَ ألْفَ ألْفِ مَائِدَةٍ عَلَی کلِّ مَائِدَةٍ أَرْبَعُونَ ألْفَ ألْفِ قَصْعَةٍ فِی کلِّ قَصْعَةٍ أَرْبَعُونَ ألْفَ ألْفِ لَوْنٍ مِنَ الطَّعَامِ وَ یعْطِی اللهُ وَلِیهُ مِنَ القُوَّةِ مَا یأْتِی عَلَی تِلْک الأَزْوَاجِ وَ عَلَی ذَلِک الطَّعَامِ وَ عَلَی ذَلِک الشَّرَابِ فِی یوْمٍ وَاحِدٍ»
رسول خدا (صلّی الله علیه و آله و سلّم): فرمودند: «کسی که در این دنیا مسجدی بسازد، خداوند به ازای هر وجب یا هر ذرع از آن، شهری از طلا و نقره و زبرجد و زمرّد و مروارید در بهشت برای او خواهد ساخت که بزرگی آن [برابر با] مسافت چهل هزار سال راه است. در هر شهری چهل هزار هزار [یعنی چهل میلیون] قصر، و در هر قصری چهل هزار هزار [یعنی چهل میلیون] سرا، و در هر سرایی چهل هزار هزار [یعنی چهل میلیون] خانه، و در هر خانهای چهل هزار هزار [یعنی چهل میلیون] تخت و بر هر تختی حوری از حوران بهشت آرمیده است [تا به همسری او درآیند]، و [باز] در هر خانهای چهل هزار هزار [یعنی چهل میلیون] غلام و چهل هزار هزار [یعنی چهل میلیون] کنیز، و چهل هزار هزار [یعنی چهل میلیون] سفره‌ی رنگارنگ و بر روی هر سفرهای چهل هزار هزار [یعنی چهل میلیون] ظرف، و در هر ظرفی چهل هزار هزار [یعنی چهل میلیون] نوع از انواع خوراکی‌ها قرار دارد، و خداوند به دوست خود آنچنان قدرت و توانی کرامت فرماید که بتواند از همه‌ی همسران خود کام بگیرد و از همه‌ی خوراکی‌ها در یک روز استفاده نماید».
[اعلام الدین، دیلمی، صفحه‌ی 421؛ بحار الانوار، علامه مجلسی، جلد 8، صفحه‌ی 192 و جلد 73، صفحه‌ی 369]