قَالَ رَسولُ اللهِ (صلّی الله علیه و آله و سلّم): «إِنَّ أَدْنَی أَهْلِ الجَنَّةِ مَنْزِلَةً مِنَ الشُّهَدَاءِ مَنْ لَهُ اثْنَا عَشَرَ ألفَ زَوْجَةٍ مِنَ الحُورِ العِینِ وَ أَرْبَعَةُ آلَافِ بِکرٍ وَ اثْنَا عَشَرَ ألفَ ثَیبٍ. تَخْدُمُ کلَّ زَوْجَةٍ مِنْهُنَّ سَبْعُونَ الفَ خَادِمٍ غَیرَ أَنَّ الحُورَ العِینَ یضَعَّفُ لَهُنَّ. یطُوفُ عَلَی جَمَاعَتِهِنَّ فِی کلِّ أُسْبُوعٍ فَإِذَا جَاءَ یوْمُ إِحْدَاهُنَّ أَوْ سَاعَتُهَا اجْتَمَعْنَ إِلَیهَا یصَوِّتْنَ بِأَصْوَاتٍ لَا أَصْوَاتَ أَحْلَی مِنْهَا وَ لَا أَحْسَنَ حَتَّی مَا یبْقَی فِی الجَنَّةِ شَیءٌ إِلَّا اهْتَزَّ لِحُسْنِ أَصْوَاتِهِنَّ یقُلْنَ أَلَا نَحْنُ الخَالِدَاتُ فَلَا نَمُوتُ أَبَداً وَ نَحْنُ النَّاعِمَاتُ فَلَا نَبْأَسُ أَبَداً وَ نَحْنُ الرَّاضِیاتُ فَلَا نَسْخَطُ أَبَداً»
رسول خدا (صلّی الله علیه و آله و سلّم): فرمودند: «نزدیک‌ترینِ اهل بهشت از لحاظ منزلت به شهدا، کسی است که برایش دوازده هزار همسر از حورالعین و چهار هزار زن از دوشیزگان و دوازده هزار زن از غیردوشیزگان است. هر یک از آن زنان را هفتاد هزار خدمتکار، خدمت می‌کنند؛ البته خدمتکاران حورالعین، بیشتر از این مقدار [هفتاد هزار] هستند. [مؤمن در] هر هفته با تمام آن [دوشیزگان و غیردوشیزگان و حورالعین]ها همبستر می‌شود [و از تمامشان کام می‌گیرد]. وقتی نوبت یکی می‌رسد، بقیه [ی زنان و حورالعین‌های بهشتی] در اطرافش جمع می‌شوند و با صدایی که شیرین‌تر و نیکوتر از آن نیست، و هیچ چیزی در بهشت نمی‌باشد مگر از نیکویی آن صداها به لرزش در می‌آید، می‌خوانند: «آگاه باشید که ما جاودانگانی هستیم که هرگز نمی‌میریم و ما تازه‌هایی هستیم که هرگز نمی‌پوسیم و ما خشنودانی هستیم که هرگز ناراضی نمی‌شویم»
[زهد، حسین بن سعید، صفحه‌ی 101؛ بحار الانوار، علامه مجلسی، جلد 8، صفحه‌ی 198]