قَالَ رَسولُ اللهِ (صلّی الله علیه و آله و سلّم): «لَا یدْخُلُ الجَنَّةَ أَحَدٌ إِلَّا بِجَوَازِ: بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ هَذَا کتَابٌ مِنَ اللهِ لِفُلَانِ بْنِ فُلَانٍ أَدْخِلُوهُ جَنَّةً عَالِیةً قُطُوفُها دانِیةٌ»
رسول خدا (صلّی الله علیه و آله و سلّم): فرمودند: «هیچ کس وارد بهشت نمی‌شود مگر با [داشتن] این مجوّز عبور: «به نام خدای مهرگستر مهربان، این، نامه‌ای است از خدا برای [اجازه‌ی ورود] فلان پسر فلان. او را به بهشتی برین که میوه‌هایش [فراوان و] در دسترس است، وارد کنید»
[اعلام الدین، صفحه‌ی 148؛ مجمع البیان، جلد 10، صفحه‌ی 521؛ بحار الانوار، علامه مجلسی، جلد 7، صفحه‌ی 83؛ معجم الکبیر، جلد 6، صفحه‌ی 272؛ معجم الاوسط، جلد 3، صفحه‌ی 224؛ تاریخ بغداد، خطیب بغدادی، جلد 7، صفحه‌ی 95؛ تفسیر ابن کثیر، جلد 8، صفحه‌ی 242؛ کنز العمال، متقی هندی، جلد 14، صفحه‌ی 482]