قَالَ رَسولُ اللهِ (صلّی الله علیه و آله و سلّم): «إِنَّ اللهَ عز و جل أَحَاطَ حَائِطَ الجَنَّةِ لَبِنَةً مِنْ ذَهَبٍ وَلَبِنَةً مِنْ فِضَّةٍ، ثُمَّ شَقَّقَ فِیهَا الأَنْهَارَ، وَغَرَسَ فِیهَا الأَشْجَارَ، فَلَمَّا نَظَرَ المَلائِکةُ إِلَى حُسْنِهَا وزَهرِها قَالَتْ: طُوبَاک فی مَنَازِلِ المُلوک»
رسول خدا (صلّی الله علیه و آله و سلّم): فرمودند: «خدای عز و جل دیوار بهشت را با خشتی از طلا و خشتی از نقره ساخت. سپس جویبارهایی را از دل آن درآورد و [با دست قدرت خود آن را] درختکاری کرد. چون فرشتگان، زیبایی و خرمی آن را دیدند، گفتند: خوشا به حالت [که] در میان منزلگاه‌های پادشاهان [هستی]».
[البعث و النشور، صفحه‌ی 181؛ الترغیب و الترهیب، جلد 4، صفحه‌ی 513؛ دُرّ المنثور، سیوطی، جلد 1، صفحه‌ی 92]