قَالَ رَسولُ اللهِ (صلّی الله علیه و آله و سلّم): «إِنَّ حائِطَ الجَنَّةِ لَبِنَةٌ مِن ذَهَبٍ وَ لَبِنَةٌ مِن فِضَّةٍ، وَقاعُ الجَنَّةِ ذَهَبٌ، وَ رُضاضُها اللُّؤلُّؤُ، وَطِینُها مِسک، وَتُرابُها الزَّعفَرانُ، وَ خلالُ ذَلِک سِدرٌ مَخضُودٌ، وَ طَلحٌ مَنضُودٌ، وَ ظِلٌّ مَمدُودٌ، وَماءٌ مَسکوبٌ»
رسول خدا (صلّی الله علیه و آله و سلّم): فرمودند: «دیوار بهشت، یک خشتش از طلاست و خشت دیگرش از نقره. دشت بهشت طلاست و خرده سنگ‌هایش مروارید است و گِل آن مشک و خاکش زعفران است و در آن، درختان کنار بی‌خار است و نیز درخت‌های موز و با میوه‌های خوشه خوشه‌ی بر هم چیده و سایـه‌ای گسترده و پایدار و آبی ریزان».
[دُرّ المنثور، سیوطی، جلد 8، صفحه‌ی 13]