قَالَ رَسولُ اللهِ (صلّی الله علیه و آله و سلّم): «فِی الجَنَّةِ خَیمَةٌ مِن لُؤلُؤَةٍ مُجَوَّفَةٍ، عَرضُها سِتُّونَ مِیلاً، فِی کلِّ زاوِیةٍ مِنها أَهلٌ، ما یرَونَ الآخَرِینَ، یطُوفُ عَلَیهِمُ المُؤمِنُ»
رسول خدا (صلّی الله علیه و آله و سلّم): فرمودند: «در بهشت سراپرده‌ای از مروارید میان‌تهی است که پهنای آن شصت میل است و در هر گوشه‌ای از آن، کسانی [یعنی همسرانی در اختیار مؤمن] هستند که گروه دیگر [از همسران او] را نمی‌بینند و مؤمن بر گرداگرد آنان می‌چرخد. [یعنی با هر گروه، جداگانه آمیزش می‌کند]».
[صحیح مسلم، جلد 4، صفحه‌ی 2182؛ مسند ابن حنبل، جلد 7، صفحه‌ی 162؛ صحیح بخاری، جلد 4، صفحه‌ی 1849؛ سنن دارمی، جلد 2، صفحه‌ی 794؛ کنز العمال، متقی هندی، جلد 14، صفحه‌ی 458]