قَالَ رَسولُ اللهِ (صلّی الله علیه و آله و سلّم): «مَا مِنْکمْ مِنْ أَحَدٍ یدْخُلُ الجَنَّةَ إلاّ اُنْطُلِقَ بِهِ إِلَى طُوبى، فَتُفْتَحُ لَهُ أَکمامُهَا، فَیأْخُذُ مِنْ أَی ذلِک شَاءَ، إِنْ شَاءَ أَبْیضَ وَ إِنْ شَاءَ أَحْمَرَ وَ إِنْ شَاءَ أَصْفَرَ وَ إِنْ شَاءَ أَسْوَدَ، مِثْلَ شَقَائِقِ النُّعْمَانِ وَ أَرَقَّ وَ أَحْسَنَ»
رسول خدا (صلّی الله علیه و آله و سلّم): فرمودند: «هیچیک از شما نیست که وارد بهشت شود مگر این که او را به نزد [درخت] طوبا می‌برند و غلاف شکوفه‌های آن برایش باز می‌شوند و او از هر کدام آن‌‌ها که خواست، بر می‌گیرد؛ سفید بخواهد یا سرخ یا زرد یا سیاه، [آن غلاف شکوفه‌ها] ماننـد گل شقایق نعمان بلکه لطیف‌تر و زیباتر [از آن است]».
[تفسیر ابن کثیر، جلد 4، صفحه‌ی 378؛ دُرّ المنثور، سیوطی، جلد 4، صفحه‌ی 644]