قَالَ رَسولُ اللهِ (صلّی الله علیه و آله و سلّم): «إِنَّ فِی الجَنَّةِ لَسُوقا یأْتُونَها کلَّ جُمُعَةٍ، فَتهُبُّ رِیحُ الشِّمالِ، فَتَحْثُو فِی وُجُوهِهِمْ وَثِیابِهِمْ، فَیزْدادُونَ حُسْنا وَجَمالاً، فَیرْجِعُونَ إلى أَهْلیهِمْ وَقَدِ ازْدَادُوا حُسْنا وَجَمالاً، فَیقُولُ لَـهُم أَهْلُوهُمْ: وَاللهِ لَقَدِ ازْدَدْتُمْ بَعْدَنَا حُسْنا وَجَمالاً! فَیقُولُونَ: وَأَنْتُمْ وَاللهِ لَقَدِ ازْدَدْتُمْ بَعْدَنا حُسْنا وَجَمالاً»
رسول خدا (صلّی الله علیه و آله و سلّم): فرمودند: «در بهشت بازاری است که [بهشتیان در] هر جمعه به آنجا می‌روند؛ آن‌گاه باد شمال وزیدن می‌گیرد و به چهره‌ها و جامه‌های آنان می‌خورد و بر زیبایی و جمالشان افزوده می‌شود و چون زیباتر و قشنگ‌تر از گذشته به نزد خانواده‌های خویش باز می‌گردند، خانواده‌شان به آن‌‌ها می‌گویند: به خدا که بعد از رفتن از نزد ما، زیباتر و قشنگ‌تر شده‌اید. آن‌‌ها می‌گویند: به خدا که شما هم بعد از رفتن ما قشنگ‌تر و زیباتر شده‌اید».
[صحیح مسلم، جلد 4، صفحه‌ی 2178؛ مسند ابن حنبل، جلد 4، صفحه‌ی 567؛ تاریخ دمشق، ابن عساکر، جلد 41، صفحه‌ی 327؛ کنز العمال، متقی هندی، جلد 14، صفحه‌ی 478]