قَالَ رَسولُ اللهِ (صلّی الله علیه و آله و سلّم): «لَو أَنَّ مَا یقِلُّ ظُفرٌ مِمّا فِی الجَنَّةِ بَدا لَتَزَخرَفَت لَهُ ما بَینَ خَوافِقِ السَّماواتِ وَالأَرضِ، وَلَو أَنَّ رَجُلاً مِن أَهلِ الجَنَّةِ اطَّلَعَ فَبَدا أَساوِرُهُ لَطَمَسَ ضَوءَ الشَّمسِ کما تَطمِسُ الشَّمسُ ضَوءَ النُّجُومِ»
رسول خدا (صلّی الله علیه و آله و سلّم): فرمودند: «اگر به اندازه‌ی سر ناخنی از آنچه در بهشت است، [در دنیا] آشکار گردد، کران تا کران [یا شرق تا غربِ] آسمان‌ها و زمین از آن، مزین می‌شود و اگر مردی از بهشتیان [به دنیا] سَرَک بکشد و دستبندهایش نمایان گردد، [روشنایی درخشش آن،] نور خورشید را محـو می‌سازد، چنان که خورشید، نور ستارگان را محو می‌سازد».
[سنن ترمذی، جلد 4، صفحه‌ی 678؛ مسند ابن حنبل، جلد 1، صفحه‌ی 357؛ المعجم الاوسط، جلد 8، صفحه‌ی 363؛ الزهد ابن مبارک، صفحه‌ی 126؛ کنز العمال، متقی هندی، جلد 14، صفحه‌ی 480]