قالت ام سلمه: قُلتُ: یا رَسُولَ اللهِ، أَخبِرنِی عَن قَولِ اللهِ: «وَ حُورٌ عِینٌ» ؟ قالَ: «حُورٌ بِیضٌ عِینٌ ضِخامُ العُیونِ شُقرُ الجَرداء بِمَنزِلَةِ جَناحِ النُّسُورِ».
قُلتُ: یا رَسُولَ اللهِ، أَخبِرنِی عَن قَولِهِ: «کأَنَّهُمْ لُؤْلُؤٌ مَّکنُونٌ» قالَ: «صَفاؤُهُنَّ صَفاءُ الدُّرِّ فِی الأَصدافِ الَّتِی لَم تَمَسَّهُ الأَیدِی».
قُلتُ: یا رَسُولَ اللهِ، أَخبِرنِی عَن قَولِهِ: «فیهِنَّ خَیراتٌ حِسانٌ» قالَ: «خَیراتُ الأَخلاقِ، حِسانُ الوُجُوهِ».
قُلتُ: یا رَسُولَ اللهِ، أَخبِرنِی عَن قَولِهِ: «کأَنهُـَّنَّ بَیضٌ مَّکنـون» قالَ: «رِقَّتُهُنَّ کرِقَّةِ الجِلدِ الَّذِی رَأَیتِ فِی داخِلِ البَیضَةِ مِمّا یلِی القِشرَ وَهُوَ الغِرقِئُ».
قُلتُ: یا رَسُولَ اللهِ، أَخبِرنی عَن قَولِهِ: «عُرُباً أَتْراباً» قالَ: «هُنَّ اللَّواتِی قُبِضنَ فِی دارِ الدُّنیا عَجائِزَ، رُمصَا شُمطَا، خَلَقَهُنَّ الله بَعدَ الکبَرِ فَجَعَلَهُنَّ عَذارى عُرُبا مُتَعَشَّقاتٍ مُحَبَّباتٍ، أَتراباً عَلى مِیلادٍ واحِدٍ».
قُلتُ: یا رَسُولَ اللهِ، أَنِساءُ الدُّنیا أَفضَلُ أَمِ الحُورُ العِینُ؟ قالَ: «بَل نِساءُ الدُّنیا أَفضَلُ مِنَ الحُورِ العِینِ کفَضلِ الظِهارَةِ عَلَى البِطانَةِ».
قُلتُ: یا رَسُولَ اللهِ، وَبِما ذاک؟ قَالَ: «بِصَلاتِهِنَّ وَصِیامِهِنَّ وَعِبادَتِهِنَّ اللهَ، أَلبَسَ الله وُجُوهَهُنَّ النُّورَ، وَأَجسادَهُنَّ الحَرِیرَ، بِیضَ الأَلوانِ، خُضرَ الثِّیابِ، صَفراءَ الحُلِی، مَجامِرُهُنَّ الدُّرُّ، وَأَمشاطُهُنَّ الذَّهَبُ، یقُلنَ: «أَلا نَحنُ الخالِداتُ فَلا نَمُوتُ أَبَداً، وَ نَحنُ النّاعِماتُ فَلا نَبْأَسُ أَبَدا، وَنَحنُ المُقِیماتُ فَلا نَظعَنُ أَبَدا، أَلا وَنَحنُ الرّاضِیاتُ فَلا نَسخَطُ أَبَدا، طُوبى لِمَن کنَّا لَهُ وَکانَ لَنا»
ام سلمه میگوید به رسول خدا (صلّی الله علیه و آله و سلّم): عرض کردم: ای پیامبر خدا، مرا از [تفسیر] این سخن خداوند آگاه فرمایید: «حور سیـهچشم». فرمودنـد: «سیهچشمانی هستند سیمینبَر، درشت چشم، مو بور مانند پر عقابها»
عرض کردم: ای پیامبر خدا، مرا از [تفسیر] این سخن خداوند آگاه فرمایید: «گویی مرواریدی نهفتهاند». فرمودند: «به شفافیت دُرّ در صدفاند که هیچ دستی به آنها نرسیده است»
عرض کردم: ای پیامبر خدا، مرا از [تفسیر] این سخن خداوند آگاه فرمایید: «در آنجا زنانی خوب و نیکویند». فرمودند: «[زنان بهشتی] خوب در اخلاق و نیکو در رخسارند»
عرض کردم: ای پیامبر خدا، مرا از [تفسیر] این سخن خداوند آگاه فرمایید: «گویی تخم مرغ زیر پَرند». فرمودند: «نازکی آنها به نازکی پوستی است که در زیر پوستهی تخم مرغ میبینی، یعنی همان پوست نازکی که بر روی سفیـدهی تخم مرغ کشیده شده است»
عرض کردم: ای پیامبر خدا، مرا از [تفسیر] این سخن خداوند آگاه فرمایید: «شوی دوستانی همسال». فرمودند: «آنان همان زنانی هستند که وقتی از دنیا رفتهاند، پیر و فرتوت بودهاند و چشمانشان چرک میداده و موی سرشان به سفیدی میزده است؛ خداوند آنان را پس از پیـری، باز آفرید و آنان را دوشیزگـانی شویدوست و عاشقپیشه و دوست داشتنی و هم سن و سال، قرار داد»
عرض کردم: ای پیامبر خدا، آیا زنان دنیا برترند یا حور العین؟
فرمودند: «زنان دنیا برتر از حور العین هستند، همانند برتری رویه[ی لباس] بر آستر [آن]»
عرض کردم: ای پیامبر خدا، این برتری به چه سبب است؟
فرمودند: «به سبب نماز و روزه و عبادت خدا. خداوند بر چهرههای آنان نور و بر تنهایشان پرنیان قرار داده است. بدنهای سفید و جامههای سبز و زیورهای زرد دارند. موهایشان مروارید[گونه] است و شانههای سرشان طلاست و میگویند: هان ما جاودانگانیم و هرگز نمیمیریم. ما نازپروردگانیم و هرگز گَرد بینوایی بر ما نمینشیند. ما ماندگارانیم و هرگز کوچ نمیکنیم. هان، ما هماره شادمانیم و هرگز ناراحتی نداریم. خوشا آن که ما از آنِ او باشیم و او از آنِ ما باشد»
[المعجم الکبیر، جلد 23، صفحهی 870؛ المعجم الاوسط، جلد 3، صفحهی 278؛ تفسیر ابن کثیر، جلد 8، صفحهی 10؛ دُرّ المنثور، سیوطی، جلد 7، صفحهی 720؛ کنز العمال، متقی هندی، جلد 2، صفحهی 43]