قَالَ رَسولُ اللهِ (صلّی الله علیه و آله و سلّم): «یدخُلُ أَهلُ الجَنَّةِ الجَنَّةَ جُرداً، مُرداً، بِیضاً، جِعاداً، مُکحَّلِینَ، أَبناءَ ثَلاثٍ وَثلاثِینَ، عَلى خَلقِ آدَمَ سِتُّونَ ذِراعاً فِی عَرضِ سَبعِ أَذرُعٍ»
رسول خدا (صلّی الله علیه و آله و سلّم): فرمودند: «اهل بهشت، در حالی به بهشت وارد می‌شوند که بدن‌ها و صورت‌هایشان مو ندارد، بدن‌هایشان سفید است، موهای سرشان مُجعّد (= پر چین و شکن) است، چشمانی سرمه کشیده دارند، سی و سه ساله‌اند، در هیئت آدمی هستند که شصت گز قامت و هفت گز پهنا دارد».
[مسند ابن حنبل، جلد 3، صفحه‌ی 151؛ المعجم الاوسط، جلد 5، صفحه‌ی 318؛ تفسیر ثعلبی، جلد 9، صفحه‌ی 209؛ تفسیر ابن کثیر، جلد 8، صفحه‌ی 13؛ طبقات الکبری، ابن سعد، جلد 1، صفحه‌ی 32؛ کنز العمال، متقی هندی، جلد 14، صفحه‌ی 490]