قَالَ رَسولُ اللهِ (صلّی الله علیه و آله و سلّم): «إِنَّ فِی الجَنَّةِ شَجَرَةً جُذُوعُها مِن ذَهَبٍ، وَ فُرُوعُها مِن زَبَرجَدٍ وَ لُؤلُؤٍ، فَتَهُبُّ لَها رِیحٌ فَتَصطَفِقُ، فَما سَمِعَ السّامِعُونَ بِصَوتِ شَیءٍ قَطُّ أَلَذَّ مِنْهُ»
رسول خدا (صلّی الله علیه و آله و سلّم): فرمودند: «در بهشت، درختی است که تنه‌اش از طلا و شاخه‌هایش از زبرجد و مروارید است. بر این درخت، بادی وزیدن می‌گیرد و چنان صدا[ی هوش‌ربا]یی از آن بر می‌خیزد که شنوندگان، هرگز صدایی لذت‌بخش‌تر از آن نشنیده‌اند».
[الترغیب و الترهیب، جلد 4، صفحه‌ی 523]