قَالَ رَسولُ اللهِ (صلّی الله علیه و آله و سلّم): «وَالَّذِی نَفسُ مُحَمَّدٍ بِیدِهِ! لَیأخُذَنَّ أَحَدُکم اللُّقمَةَ فَیجعَلُها فِی فِیهِ، ثُمَّ یخطُرُ عَلى بالِهِ طَعامٌ آخَرُ، فَیتَحَوَّلُ الطَّعامُ الَّذِی فِی فِیهِ عَلَى الَّذِی اشتَهى. ثُمَّ قَرَأَ: «وَ فِیهَا مَا تَشْتَهِیهِ الأَنفُسُ وَ تَلَذُّ الأَعْینُ وَ أَنتُمْ فِیهَا خَـالِدُونَ»
رسول خدا (صلّی الله علیه و آله و سلّم): فرمودند: «سوگند به آن که جان محمد در دست [قدرت] اوست، هر یک از شما [در بهشت] لقمه را بر می‌دارد و در دهانش می‌گذارد و سپس آرزوی خوراک دیگری می‌کند، پس در دَم، همان لقمه‌ای که در دهان اوست، به خوراکی که هوس کرده است، تبدیل می‌شود.
سپس این آیه را تلاوت فرمودند: «و در آنجا (= بهشت)، آنچه دل‌ها آن را بخواهند و دیدگان را خوش آید، هست و شما در آن، جاویدانید».
[تفسیر ابن کثیر، جلد 7، صفحه‌ی 225؛ دُرّ المنثور، سیوطی، جلد 7، صفحه‌ی 391]