قَالَ رَسولُ اللهِ (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم): «یبعَثُ أَهلُ الجَنَّةِ عَلى صُورَةِ آدَمَ فِی مِیلادِ ثَلاثٍ وَ ثَلاثِینَ سَنَةً مُرداً جرداً مُکحَّلِینَ، ثُمَّ یذهَبُ بِهِم إِلى شَجَرَةٍ فِی الجَنَّةِ فَیَکسَونَ مِنها، لا تَبلَى ثِیابُهُم، وَ لایفنى شَبابُهُم»
رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلّم): فرمودند: «اهل بهشت در حالی برانگیخته می‌شوند که به صورت آدمی سی و سه ساله‌اند، با صورت و بدنی بی‌مو و چشمانی سرمه کشیده. سپس آنان را به نزد درختی در بهشت می‌برند و از آن درخت بر ایشان جـامـه مــی‌پوشانند. جامـه‌هایشان هرگـز کهنه نمی‌شود و جوانی‌شان هیـچ‌گاه از بین نمی‌رود».
[حلیة الاولیاء، ابونعیم، جلد 3، صفحه‌ی 56؛ کنز العمال، متقی هندی، جلد 14، صفحه‌ی 490]