«مِن وَرَآئِهِ جَهَنَّمُ وَ یُسْقَی مِن مَّاءٍ صَدِیدٍ * یَتَجَرَّعُهُ وَ لا یکادُ یسِیغُهُ وَیأْتِیهِ المَوْتُ مِن کلِّ مَکانٍ وَمَا هُوَ بِمَیتٍ وَ مِن وَرَآئِهِ عَذَابٌ غَلِیظٌ»
«[آن کس که] دوزخ پیش روی اوست و به او آبی چرکین نوشانده میشود. آن را جرعه جرعه مینوشد و نمیتواند آن را فرو بَرد و مرگ از هر جانبی به سویش میآید ولی نمیمیرد و عذابی سنگین به دنبال دارد»
[سوره‌ی ابراهیم، آیات 15 تا 17]