«وَ مَن یضْلِلْ فَلَن تَجِدَ لَـهُم أَوْلِیاءَ مِن دُونِهِ وَنَحْشُرُهُمْ یوْمَ القِیامَةِ عَلَی وُجُوهِهِمْ عُمْیاً وَبُکمًا وَصُمًّا مَّأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ کلَّمَا خَبَتْ زِدْنَاهُمْ سَعِیرًا»
«و هر که را [خدا] بی‌راه گذارد، در برابر او برای آنان هرگز دوستانی نیابی و روز قیامت آن‌‌ها را کور و لال و کر [در حالی که] به صورت، درافتاده برخواهیم انگیخت. جایگاهشان دوزخ است. هر بار که آتش آن فرو نشیند، شرارهای [تازه] برایشان میافزاییم»
[سوره‌ی اسراء، آیه‌ی 97]