«وَ الَّذِینَ کفَرُوا لَـهُم نَارُ جَهَنَّمَ لَا یقْضَی عَلَیهِمْ فَیمُوتُوا وَ لَا یُخَفَّفُ عَنْهُم مِّنْ عَذَابِهَا کذَلِک نَجْزِی کلَّ کفُورٍ * وَ هُمْ یَصْطَرِخُونَ فِیهَا رَبَّنَا أَخْرِجْنَا نَعْمَلْ صَالِحًا غَیرَ الَّذِی کنَّا نَعْمَلُ أَوَلَمْ نُعَمِّرْکم مَّا یتَذَکرُ فِیهِ مَن تَذَکرَ وَ جَاءکمُ النَّذِیرُ فَذُوقُوا فَمَا لِلظَّالِمِینَ مِن نَّصِیرٍ»
«و[لی] کسانی که کافر شدهاند آتش جهنم برای آنان خواهد بود. حکم به مرگ بر ایشان [جاری] نمیشود تا بمیرند [و خلاص شوند] و نه عذاب آن از ایشان کاسته شود. [آری] هر ناسپاسی را چنین کیفر میدهیم. و آنان در آنجا فریاد برمیآورند: پروردگارا ما را بیرون بیاور تا غیر از آنچه میکردیم، کار شایسته کنیم. [ولی افسوس که به آنان گفته می‌شود:] مگر شما را [آن قدر] عمر دراز ندادیم که هر کس که باید در آن عبرت گیرد، عبرت می‌گرفت و [آیا] برای شما هشداردهنده [یعنی پیامبر] نیامد؟! پس [این عذاب دردناک را برای همیشه] بچشید که برای ستمگران، یاوری نیست»
[سوره‌ی فاطر، آیات 36 و 37]