«وَإِذْ یتَحَاجُّونَ فِی النَّارِ فَیقُولُ الضُّعَفَاء لِلَّذِینَ اسْتَکبَرُوا إِنَّا کنَّا لَکمْ تَبَعًا فَهَلْ أَنتُم مُّغْنُونَ عَنَّا نَصِیبًا مِّنَ النَّارِ * قَالَ الَّذِینَ اسْتَکبَرُوا إِنَّا کلٌّ فِیهَا إِنَّ اللهَ قَدْ حَکمَ بَینَ العِبَادِ * وَقَالَ الَّذِینَ فِی النَّارِ لِخَزَنَةِ جَهَنَّمَ ادْعُوا رَبَّکمْ یُخَفِّفْ عَنَّا یَوْمًا مِّنَ العَذَابِ * قَالُوا أَوَلَمْ تَک تَأْتِیکمْ رُسُلُکم بِالبَینَاتِ قَالُوا بَلَی قَالُوا فَادْعُوا وَمَا دُعَاء الکافِرِینَ إِلَّا فِی ضَلَالٍ»
«و آنگاه که [دوزخیان] در آتش، شروع به آوردن حجت می‌کنند، زیردستان به کسانی که گردنکش بودند میگویند: ما [در دنیا] پیرو شما بودیم؛ پس آیا میتوانید پارهای از این آتش را از ما دفع کنید؟ کسانی که [در دنیا] گردنکشی میکردند، میگویند: [ما نیز همچون شما گرفتاریم و اکنون] همه‌ی ما در آن هستیم. خداست که میان بندگان [خود] داوری کرده است. و کسانی که در آتشند به نگهبانان جهنم میگویند: پروردگارتان را بخوانید [و از او بخواهید] تا یک روز از این عذاب را به ما تخفیف دهد. میگویند: مگر پیامبرانتان [در دنیا، برای نجات از این عذاب سخت] دلایل روشن به سوی شما نیاوردند؟! میگویند: چرا [آوردند]. [نگهبانان آتش] میگویند: پس [خدای خود را برای نجات از این عذاب] بخوانید و [آنان با ناله و زاری، دعا می‌کنند ولی] دعای کافران [هیچگاه شنیده نمی‌شود و] جز در بیراهه نیست».
[سوره‌ی غافر، آیات 47 تا 50]