«إِنَّ المُجْرِمِینَ فِی عَذَابِ جَهَنَّمَ خَالِدُونَ * لَا یفَتَّرُ عَنْهُمْ وَ هُمْ فِیهِ مُبْلِسُونَ * وَ مَا ظَلَمْنَاهُمْ وَلَکن کانُوا هُمُ الظَّالِمِینَ * وَ نَادَوْا یا مَالِک لِیقْضِ عَلَینَا رَبُّک قَالَ إِنَّکم مَّاکثُونَ * لَقَدْ جِئْنَاکم بِالحَقِّ وَلَکنَّ أَکثَرَکمْ لِلْحَقِّ کارِهُونَ»
«بیگمان، مجرمان در عذاب جهنم ماندگارند. [عذاب] از آنان تخفیف نمییابد و آن‌‌ها در آنجا نومیدند. و ما بر ایشان ستم نکردیم بلکه خود، ستمکار بودند. و فریاد کشند: ای مالک [بگو] پروردگارت جان ما را بستاند. [مالک جهنم با تندی به آنان] پاسخ دهد: شما ماندگارید. قطعاً حقیقت را برایتان آوردیم لیکن بیشترِ شما حقیقت را خوش نداشتید».
[سوره‌ی زخرف، آیات 74 تا 78]