«وَ قِیلَ الیوْمَ نَنسَاکمْ کمَا نَسِیتُمْ لِقَاءَ یوْمِکمْ هَذَا وَمَأْوَاکمْ النَّارُ وَمَا لَکم مِّن نَّاصِرِینَ * ذَلِکم بِأَنَّکمُ اتَّخَذْتُمْ آیاتِ اللهِ هُزُوًا وَغَرَّتْکمُ الحَیاةُ الدُّنْیا فَالیوْمَ لَا یُخْرَجُونَ مِنْهَا وَلَا هُمْ یَسْتَعْتَبُونَ»
«و گفته شود همانگونه که دیدار امروزتان را فراموش کردید امروز شما را فراموش خواهیم کرد و جایگاهتان در آتش است و برای شما یاورانی نخواهد بود. این بدان سبب است که شما آیات خدا را به ریشخند گرفتید و زندگی دنیا فریبتان داد. پس امروز نه از این [آتش] بیرون آورده میشوند و نه عذرشان پذیرفته میگردد».
[سوره‌ی جاثیه، آیات 34 و 35]