«إِنَّ جَهَنَّمَ کانَتْ مِرْصَادًا * لِلْطَّاغِینَ مَآبًا * لَابِثِینَ فِیهَا أَحْقَابًا * لَّا یذُوقُونَ فِیهَا بَرْدًا وَلَا شَرَابًا * إِلَّا حَمِیمًا وَغَسَّاقًا * جَزَاءً وِفَاقًا * إِنَّهُمْ کانُوا لَا یرْجُونَ حِسَابًا * وَکذَّبُوا بِآیاتِنَا کذَّابًا * وَکُلَّ شَیءٍ أَحْصَینَاهُ کتَابًا * فَذُوقُوا فَلَن نَّزِیدَکمْ إِلَّا عَذَابًا»
«[آری] جهنم [از دیر باز] کمینگاهی بوده. [که] برای سرکشان بازگشتگاهی است. روزگاری دراز در آن درنگ کنند. در آنجا نه خنکی چشند و نه شربتی. جز آب جوشان و چرکآبهای. کیفری مناسب [با جرم آنها]. آنان بودند که به [روز] حساب امید نداشتند. و آیات ما را سخت تکذیب میکردند. و حال آنکه هر چیزی را برشمرده [و به صورت] کتابی در آوردهایم. پس بچشید که جز عذاب هرگز [چیزی] بر شما نمیافزاییم»
[سوره‌ی نبأ، آیات 21 تا 30]