قَالَ رَسولُ اللهِ (صلّی الله علیه و آله و سلّم): «لَا یخْرُجُ مِنَ النَّارِ مَنْ دَخَلَهَا حَتَّی یمْکثَ فِیهَا أَحْقَاباً وَ الحُقْبُ بِضْعٌ وَ سِتُّونَ سَنَةً، وَ السَّنَةُ ثَلَاثُ مِائَةٍ وَ سِتُّونَ یوْماً، کلُّ یوْمٍ کألفِ سَنَةٍ مِمَّا تَعُدُّونَ! فَلَا یتَّکلَنَّ أَحَدٌ عَلَی أَنْ یخْرُجَ مِنَ النَّارِ».
رسول خدا (صلّی الله علیه و آله و سلّم): فرمودند: «کسی که داخل آتش [جهنم] شود، از آن خارج نمی‌گردد مگر آنکه «احقاب» در آن بماند و [احقاب، جمع حُقب است و هر] حقب، شصت و چند سال [است] و هر سال، سیصد و شصت روز [است] و هر روزی مانند هزار سال از سال‌هایی است که می‌شمارید!! پس کسی بر خارج شدن از جهنم، تکیه نکند [و به اینکه بالاخره از جهنم بیرون خواهد آمد، دلخوش و مغرور نباشد]».
[بحار الانوار، علامه مجلسی، جلد 8، صفحه‌ی 276]