قال الصادق (علیه‌السلام): «إِنَّ فِی جَهَنَّمَ لَوَادِیاً لِلْمُتَـکبِّرِینَ یقَالُ لَهُ سَقَرُ شَکا إِلَی اللهِ شِدَّةَ حَرِّهِ وَ سَأَلَهُ أَنْ یتَنَفَّسَ فَأَذِنَ لَهُ فَتَنَفَّسَ فَأَحْرَقَ جَهَنَّمَ»
امام صادق (علیه‌السلام) فرمودند: «در جهنم، درّه‌ای است مخصوص متکبران که به آن، «سقر» می‌گویند. آن [درّه‌ی سقر] از گرمای زیاد خود به خداوند متعال شکایت کرد و از او درخواست نمود تا اجازه‌اش دهد نفسی بکشد، [با خواسته‌اش موافقت شد] و [سقر] نفسی کشید و [با شراره‌های نفس خود،] جهنم را سوزاند».
[کافی، محدث کلینی، جلد 2، صفحه‌ی 310؛ ثواب الاعمال، شیخ صدوق، صفحه‌ی 265؛ زهد، حسین بن سعید، صفحه‌ی 103؛ محاسن، محدث برقی، جلد 1، صفحه‌ی 214؛ تفسیر قمی، جلد 2، صفحه‌ی 251؛ بحار الانوار، علامه مجلسی، جلد 8، صفحه‌ی 294]