قال الباقر (علیه‌السلام) فِی قَوْلِهِ تَعَالَى «وَ إِذَا النُّفُوسُ زُوِّجَتْ» : «أَمَّا أَهْلُ الجَنَّةِ فَزَوَّجُوا الخَیرَاتِ الحِسَانَ وَ أَمَّا أَهْلُ النَّارِ فَمَعَ کلِّ إِنْسَانٍ مِنْهُمْ شَیطَانٌ یعْنِی قُرِنَتْ نُفُوسُ الکافِرِینَ وَ المُنَافِقِینَ بِالشَّیاطِینِ فَهُمْ قُرَنَاؤُهُم»
امام باقر (علیه‌السلام) درباره‌ی این سخن خدای متعال «و آن گاه که جان‌ها به هم درپیوندند» فرمودند: «بهشتیان با زنان نیک‌خـوی زیبا، جفت گردانیـده می‌شوند و دوزخیان با هر نفرشان یک [شیطانِ] اهریمن هم‌بند می‌شود. یعنی جان‌های کافران و منافقان، با اهریمنان به یک بند، بسته می‌شود. پس، آن‌‌ها هم‌بند ایشانند».
[تفسیر قمی، جلد 2، صفحه‌ی 407؛ بحار الانوار، علامه مجلسی، جلد 8، صفحه‌ی 313]