سؤال: ثمرهی «منهاج فردوسیان»، اصلاح فرد است یا جامعه؟
جواب: از آنجا که «جامعه» از «افراد» تشکیل میشود، اصلاح «فرد»، در نهایت به اصلاح «جامعه» منتهی میشود. لذا «منهاج فردوسیان» با اصلاح فرد، جامعه را اصلاح میکند. ولی اصلاح «فرد»، هدف مستقیم و اصلاح «جامعه»، به تبع آن است.
به عبارت سادهتر، اگر تک تک افراد جامعه، حقوق و حدود خود را مراعات کنند، جامعهای سالم و اسلامی خواهیم داشت. کنار هم آمدن گزارش تخلفات «افراد»، رنگ خاصی به چهرهی آن «جامعه» میبخشد. مثلاً وقتی چندین مورد قتل، در مکانها و زمانهای مختلف از شهر «الف» گزارش شود. چندین مورد سرقت مسلحانه در روزها و شبهای مختلف از همان شهر گزارش شود. چندین مورد گروگانگیری، تجاوز، شرابخواری علنی و غیره از آن شهر گزارش شود، هر شنوندهای را به این باور میرساند که آن شهر، از مردمانی فاسد تشکیل شده است. یعنی تک تک افراد آن جامعه، مورد اتهام به فساد خواهند بود.
بر عکس، زمانی که گزارش کارهای خیر از «افراد» یک شهر یا کشور منتشر شود، آن «جامعه» در ذهن سایر مردم، چهرهای نیک و سالم به خود میگیرد. مثلاً وقتی چندین گزارش از کمک به نیازمندان از شهر «ب» منتشر شود، چندین گزارش از مراسم پرشور معنوی مردم آن شهر و غیره انتشار یابد، هر شنوندهای را به این باور میرساند که آن شهر، از مردمانی صالح تشکیل شده است. یعنی تک تک افراد آن جامعه، مشهور به خوبی میشوند.
البته باید توجه داشت که «منهاج فردوسیان» برنامهی خاصی برای اصلاح «جامعه» ندارد؛ بلکه تمام تمرکز تربیتی این برنامه، بر افراد و آحاد جامعه است؛ که در نتیجهی اصلاح آحاد جامعه، جامعه نیز به صلاح خواهد رسید.