قَالَ رَسولُ اللهِ (صلّی الله علیه و آله و سلّم): «لَو أنَّ قَطرَةً مِنَ الزَّقّومِ قُطِرَت فی دارِ الدُّنیا لَأَفسَدَت عَلى أهلِ الدُّنیا مَعایشَهُم، فَکیفَ بِمَن یکونُ طَعامُهُ؟!»
رسول خدا (صلّی الله علیه و آله و سلّم): فرمودند: «اگر قطره‌ای از زقوم در دنیا بچکد، زندگی مردم دنیا را بر آنان تباه می‌گرداند. پس چگونه است حال کسی که خوراکش زقوم باشد؟».
[سنن ترمذی، جلد 4، صفحه‌ی 706؛ سنن ابن ماجه، جلد 2، صفحه‌ی 1446؛ مسند ابن حنبل، جلد 1، صفحه‌ی 644؛ صحیح ابن حبان، جلد 16، صفحه‌ی 511؛ المستدرک علی الصحیحین، حاکم نیشابوری، جلد 2، صفحه‌ی 490؛ البعث و النشور، صفحه‌ی 302؛ المعجم الکبیر، جلد 11، صفحه‌ی 57؛ مسند طیالسی، صفحه‌ی 344؛ کنز العمال، متقی هندی، جلد 14، صفحه‌ی 523]