قَالَ رَسولُ اللهِ (صلّی الله علیه و آله و سلّم) ـ فی قَولِهِ تَعالى: «کالمُهْلِ» ـ: کعَکرِ الزَّیتِ، فَإِذا قَرَّبَهُ إلى وَجهِهِ سَقَطَت فَروَةُ وَجهِهِ فیهِ»
رسول خدا (صلّی الله علیه و آله و سلّم): درباره‌ی این سخن خدای متعال «مانند مُهل» فرمودند: «[مُهل] چیزی است مانند دُردِ روغن زیتون [که ته‌نشین می‌شود] و [آنقدر حرارت دارد که] هرگاه [شخص دوزخی که به شدت، تشنه است] آن را [برای آشامیدن] به صورتش نزدیک کند، پوست صورتش در آن [ظرف پر از مُهل] می‌افتد».
[سنن ترمذی، جلد 4، صفحه‌ی 704؛ مسند ابن حنبل، جلد 4، صفحه‌ی 141؛ صحیح ابن حبان، جلد 16، صفحه‌ی 514؛ المستدرک علی الصحیحین، حاکم نیشابوری، جلد 2، صفحه‌ی 544؛ مسند ابی یعلی، جلد 2، صفحه‌ی 129؛ کنز العمال، متقی هندی، جلد 14، صفحه‌ی 525]