مسأله‌ی 1: باید عقیده‌تان به خدای تعالی و استاد اعظم (صلی الله علیه و آله و سلّم) از روی دلیل عقلی باشد، و نباید در این دو اصل تقلید نمایید. همچنین در سایر اعتقاداتتان نباید بدون دلیل از کتاب و سنت و عترت، گفته‌ی کسی را قبول کنید. ولی در احکام غیر ضروری دین باید یا مجتهد باشید که بتوانید احکام را از روی دلیل به دست آورید، یا مجتهد اعلم را پیدا کنید و از او تقلید نمایید و یا از راه احتیاط، طوری به وظیفه‌ی خود عمل نمایید که یقین کنید تکلیف خود را انجام داده‌اید، مثلاً اگر عده‌ای از مجتهدین عملی را حرام می‌دانند و عده‌ی دیگر می‌گویند حرام نیست، آن عمل را انجام ندهید، و اگر عملی را بعضی واجب و بعضی مستحب می‌دانند، آن را بجا آورید.
مسأله‌ی 2: برای تقلید و احتیاط، باید از فتواهای مجتهدی استفاده کنید که مرد و بالغ و عاقل و شیعه‌ی دوازده امامی و حلالزاده و زنده و عادل باشد. و عادل را کسی بدانید که با ملکه‌ی عدالت، کارهایی که بر او واجب است را بجا آورد و کارهایی که بر او حرام است را ترک کند. و نشانهاش را این بدانید که اگر از اهل محل یا همسایگان او یا کسانی که با او معاشرت دارند حال او را بپرسید، خوبی او را تصدیق نمایند. همچنین باید حریص به دنیا نباشد.
مسأله‌ی 3: مجتهدینی که در این رساله، فتاوا و احتیاطاتشان محترم شمرده شده و ملاحظه گردیده است، همگی از مشاهیر فقها و مراجع طراز اول زمان خود بوده و هستند، به نحوی که اعلم بودنشان توسط جمعی از اهل علم که می‌توانند مجتهد و اعلم را تشخیص دهند، تصدیق شده و از گفته‌ی آنان، اطمینان پیدا شده است.
مسأله‌ی 4: هر گاه چند نفر در نظرتان یا بنا به شهادت جمعی از اهل علم که می‌توانند مجتهد و اعلم را تشخیص دهند، با یکدیگر مساوی باشند، باید در عمل، تا جایی که امکان دارد، فتوای همگی را ملاحظه کنید؛ یعنی چنان عمل کنید که فتوای همگی تحقق یابد.
مسأله‌ی 5: به دست آوردن احتیاط، دو راه دارد: اول: خودتان توانایی علمی جمع کردن بین فتاوا را داشته باشید. دوم: از این رساله بخوانید.
مسأله‌ی 6: تا یقین نکرده‌اید که صورت بهتری برای احتیاط هست، می‌توانید به آنچه در این رساله نوشته شده عمل کنید و اگر احتمال دهید که صورت بهتری برای احتیاط هست، بهتر است از آن جستجو نمایید.
مسأله‌ی 7: هر گاه بتوانید اعلم را تشخیص دهید یا به گواهی کسانی که می‌توانند اعلم را تشخیص دهند، یقین به اعلمیت مجتهدی حاصل کنید، می‌توانید از او تقلید نمایید. در غیر این صورت، باید بر طبق آنچه در این رساله آمده، احتیاط کنید.
مسأله‌ی 8: اگر مجتهد اعلم بعد از آن که در مسأله‌ای که فتوا داده احتیاط کند، مثلاً بفرماید: «اگر ظرف نجس را یک مرتبه در آب کُر بشویند پاک می‌شود، اگر چه احتیاط است که سه مرتبه بشویند»، اگر مقلِّد او هستید، می‌توانید در آن مسأله به فتوای او عمل کنید و یک مرتبه بشویید، ولی بهتر است سه مرتبه بشویید.
مسأله‌ی 9: اگر مجتهدی که از او تقلید می‌کنید از دنیا برود، باید از مجتهد زنده تقلید کنید و مسیر پرابهام تعیین اعلم را دوباره طی نمایید. ولی اگر به احتیاط عمل می‌کنید، با رحلت مجتهدی، تغییری در رویه‌تان ندهید.
مسأله‌ی 10: هر گاه تقلید می‌کنید، می‌توانید به احتیاط عمل کنید و همچنین است هر گاه احتیاط می‌کنید، می‌توانید اگر یقین به اعلمیت مجتهدی برایتان حاصل شد، احتیاط را رها کرده و از اعلم تقلید نمایید. همچنین می‌توانید در برخی مسائل، احتیاط کنید و در برخی مسائل، از اعلم تقلید نمایید.
مسأله‌ی 11: مسائلی که غالباً به آنها احتیاج دارید را باید یاد بگیرید.
مسأله‌ی 12: هر گاه برایتان مسأله‌ای پیش آید که حکم آن را ندانید، می‌توانید به فتوای اعلم ـ در صورتی که اعلم را بتوانید تشخیص دهید ـ عمل کنید و همچنین می‌توانید وظیفه‌ی خود را ـ با کمک این رساله ـ از روی احتیاط انجام دهید.
مسأله‌ی 13: هر گاه فتوای مجتهدی را به دیگری بگویید، چنانچه فتوای آن مجتهد عوض شود، بهتر است به او خبر دهید که فتوا عوض شده، ولی اگر بعد از گفتن فتوا بفهمید اشتباه کرده‌اید، در صورتی که ممکن باشد، باید اشتباهتان را برطرف کنید.
مسأله‌ی 14: هر گاه مدتی اعمالتان را بدون تقلید انجام داده باشید، در صورتی اعمال خود را صحیح بشمارید که مطابق با فتوای مجتهد اعلم انجام شده باشد یا بر طبق آنچه در این رساله آمده، موافق با احتیاط باشد.