مسأله‌ی 776: خانه‌ی کعبه که در مکه‌ی معظمه می‌باشد را قبله بدانید، و باید روبروی آن، نماز بخوانید. ولی هر گاه دور باشید، اگر طوری بایستید که بگویند رو به قبله نماز می‌خوانید را کافی بدانید. و همچنین است کارهای دیگری مانند سر بریدن حیوانات که باید رو به قبله انجام دهید.
مسأله‌ی 777: وقتی نماز واجب را ایستاده می‌خوانید، باید صورت، سینه، شکم و انگشتان پاهایتان رو به قبله باشد.
مسأله‌ی 778: وقتی نماز واجب را نشسته می‌خوانید، اگر نمی‌توانید به طور معمول بنشینید و در موقع نشستن، کف پاهایتان را به زمین می‌گذارید، باید در موقع نماز، صورت، سینه، شکم و ساق پاهایتان رو به قبله باشد.
مسأله‌ی 779: هر گاه نتوانید نشسته نماز بخوانید، باید در حال نماز به پهلوی راست، طوری بخوابید که جلوی بدنتان رو به قبله باشد. و اگر ممکن نیست، باید به پهلوی چپ طوری بخوابید که جلوی بدنتان رو به قبله باشد. و اگر این را هم نتوانید، باید به پشت بخوابید، به طوری که کف پاهایتان رو به قبله باشد.
مسأله‌ی 780: نماز احتیاط، سجده و تشهد فراموش‌شده و همچنین سجده‌ی سهو را باید رو به قبله بجا آورید.
مسأله‌ی 781: نماز مستحبی را می‌توانید در حال راه رفتن و سواری بخوانید. و اگر در این دو حال نماز مستحبی بخوانید، رو به قبله بودن را لازم ندانید.
مسأله‌ی 782: هر گاه بخواهید نماز بخوانید، باید برای پیدا کردن قبله کوشش نمایید تا یقین کنید که قبله کدام طرف است. و می‌توانید به گفته‌ی دو شاهد عادل که از روی نشانه‌های حسی شهادت می‌دهند، یا به قول کسی که از روی قاعده‌ی علمی قبله را می‌شناسد و محل اطمینان است، عمل کنید. و اگر اینها ممکن نشد، باید به گمانی که از محراب مسجد مسلمانان یا قبرهای آنان یا از راه‌های دیگر پیدا می‌شود، عمل نمایید. حتی می‌توانید به گمانی که از گفته‌ی فاسق یا کافری که به واسطه‌ی قواعد علمی، قبله را می‌شناسد، حاصل می‌شود، عمل کنید.
مسأله‌ی 783: هر گاه گمان به قبله داشته باشید، اگر بتوانید گمان قویتری پیدا کنید، نباید به گمان خود عمل نمایید. مثلاً اگر میهمان باشید و از گفته‌ی صاحبخانه گمان به قبله پیدا کنید، ولی بتوانید از راه دیگر، گمان قویتری پیدا کنید، نباید به حرف او عمل نمایید.
مسأله‌ی 784: اگر برای پیدا کردن قبله وسیله‌ای نداشته باشید، یا با اینکه کوشش کرده‌اید، گمانتان به طرفی نرود، چنانچه وقت نماز وسعت دارد، باید چهار نماز به چهار طرف بخوانید. و اگر به اندازه‌ی چهار نماز وقت ندارید، باید به اندازه‌ای که وقت دارید نماز بخوانید. مثلاً اگر فقط به اندازه‌ی یک نماز وقت دارید، باید یک نماز به هر طرفی که می‌خواهید بخوانید. ولی بعد از وقت، با علم به قبله، آن نماز را قضا کنید. و باید نمازها را طوری بخوانید که یقین کنید یکی از آنها رو به قبله بوده، یا اگر از قبله کج بوده، به طرف دست راست و دست چپ قبله نرسیده است.
مسأله‌ی 785: اگر یقین کنید که قبله در یکی از دو طرف است، باید به هر دو طرف نماز بخوانید. ولی اگر گمان دارید که در یکی از دو طرف است، به چهار طرف نماز بخوانید.
مسأله‌ی 786: هر گاه باید به چند طرف نماز بخوانید، اگر بخواهید نماز ظهر و عصر یا مغرب و عشا را بخوانید، بهتر است نماز اول را به هر چند طرف بخوانید، بعد نماز دوم را شروع کنید.
مسأله‌ی 787: هرگاه یقین به قبله نداشته باشید، اگر مجبور باشید غیر از نماز، کاری کنید که باید رو به قبله انجام شود، مثلاً بخواهید سر حیوانی را ببرید، باید به گمان عمل نمایید. و اگر گمان ممکن نیست، می‌توانید به هر طرفی که خواستید انجام دهید.