حاج فردوسی

معلم معنویت و مؤلف منهاج فردوسیان

حاج فردوسی

معلم معنویت و مؤلف منهاج فردوسیان

مسأله‌ی 788: باید در حال نماز ـ اگر چه کسی شما را نبیند ـ عورتین خود را بپوشانید. و بهتر است از ناف تا زانویتان را هم بپوشانید.
مسأله‌ی 789: منهاجیات باید در موقع نماز، تمام بدن، حتی سر و موی خود را بپوشانند و بهتر است کف پاهایشان را نیز بپوشانند. ولی پوشاندن صورت، به مقداری که در وضو شسته می‌شود، و دستها تا مچ، و پاها تا مچ پا را لازم ندانند. اما برای آنکه یقین کنند که مقدار واجب را پوشانده‌اند، باید مقداری از اطراف صورت و قدری پایینتر از مچ پاهایشان را هم بپوشانند.
مسأله‌ی 790: موقعی که قضای سجده‌ی فراموششده یا تشهد فراموششده یا سجده‌ی سهو را بجا می‌آورید، باید خود را مثل موقع نماز بپوشانید.
مسأله‌ی 791: اگر عمداً در حال نماز، عورتتان را نپوشانید، نمازتان را باطل بدانید. بلکه اگر از روی ندانستن مسأله هم باشد، باید نمازتان را دوباره با ساتر بخوانید.
مسأله‌ی 792: اگر در بین نماز بفهمید که عورتتان پیداست، باید نماز را تمام کرده و دوباره با ساتر بخوانید. ولی اگر بعد از نماز بفهمید که عورتتان در نماز پیدا بوده، نمازتان را صحیح بشمارید.
مسأله‌ی 793: اگر در حالت ایستاده، لباستان عورتتان را می‌پوشاند، ولی ممکن است در حالت دیگر مثلاً در حالت رکوع و سجود نپوشاند، نباید با آن لباس نماز بخوانید.
مسأله‌ی 794: در حالت ناچاری می‌توانید خود را در نماز، با علف و برگ درختان بپوشانید.
مسأله‌ی 795: اگر غیر از گِل، هیچ چیزی ندارید که خود را در نماز با آن بپوشانید، باید خود را با گِل بپوشانید و نماز بخوانید، سپس یک مرتبه‌ی دیگر مثل برهنه نماز بخوانید، یعنی با ایماء و اشاره.
مسأله‌ی 796: اگر چیزی نداشته باشید که خود را در نماز با آن بپوشانید، چنانچه احتمال دهید که پیدا می‌کنید، باید نماز را به تأخیر اندازید و اگر چیزی پیدا نکردید، در آخر وقت، مطابق وظیفهتان نماز بخوانید.
مسأله‌ی 797: هر گاه بخواهید نماز بخوانید، اگر برای پوشاندن خود، حتی برگ درخت و علف یا گِل و لجن نداشته باشید، و یا گودالی هم که در آن بایستید پیدا نکنید، و احتمال ندهید که تا آخر وقت، چیزی پیدا کنید که خود را با آن بپوشانید، در صورتی که احتمال بدهید که ناظر محترم شما را می‌بیند، نشسته نماز بخوانید و عورت خود را با ران خود بپوشانید. و برای رکوع و سجود به قدری خم شوید که عورتتان پیدا نباشد. و برای سجود، کمی بیشتر از رکوع خم شوید و مُهر را بالا بیاورید و پیشانی را بر آن بگذارید. و اگر اطمینان دارید که ناظر محترم شما را نمی‌بیند، ایستاده نماز بخوانید و جلوی خود را با دست بپوشانید. و در هر صورت رکوع و سجود را با اشاره انجام دهید و برای سجود، سر را قدری پایینتر آورید. سپس همان نماز را مانند کسی که پوشش دارد، با رکوع و سجود متعارف بجا آورید.

تعداد نظراتی که بر این مطلب نوشته شده است: ۰ نظر

اولین نفری باشید که در مورد این مطلب، اظهار نظر می‌کند
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
این وبگاه در ستاد ساماندهی پایگاه‌های اینترنتی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، به شماره‌ی شامد: «1 - 1 - 769104 - 65 - 0 - 3» ثبت شده و تابع قوانین مکتوب جمهوری اسلامی ایران است. / مطالب این وبگاه، وقف عام بوده و نشر آن، حتی بدون نام، آزاد است