حاج فردوسی

مسأله‌ی 1215: هر گاه باید نماز احتیاط بخوانید، باید بعد از سلام نماز، فوراً نیت نماز احتیاط کنید و تکبیر بگویید و حمد را بخوانید و به رکوع روید و دو سجده نمایید. پس اگر یک رکعت نماز احتیاط باید بخوانید، بعد از دو سجده، تشهد بخوانید و سلام دهید، و اگر دو رکعت نماز احتیاط باید بخوانید، بعد از دو سجده، یک رکعت دیگر مثل رکعت اول بجا آورید و بعد از تشهد، سلام دهید.
مسأله‌ی 1216: نباید در نماز احتیاط، سوره و قنوت بخوانید و نیت آن را نباید به زبان بیاورید و باید سوره‌ی حمد و «بسم الله» آن را هم آهسته بخوانید.
مسأله‌ی 1217: اگر پیش از خواندن نماز احتیاط بفهمید نمازی که خوانده‌اید درست بوده، خواندن نماز احتیاط را لازم ندانید. و اگر در بین نماز احتیاط بفهمید، تمام کردن آن را لازم ندانید.
مسأله‌ی 1218: اگر پیش از خواندن نماز احتیاط بفهمید که رکعت‌های نمازتان کم بوده، چنانچه کاری که نماز را باطل می‌کند انجام نداده‌اید، باید آنچه از نماز را که نخوانده‌اید بخوانید و برای سلام بیجا، دو سجده‌ی سهو نمایید، و اگر کاری که نماز را باطل می‌کند انجام داده‌اید، مثلاً پشت به قبله کرده‌اید، باید نمازتان را دوباره بجا آورید.
مسأله‌ی 1219: اگر بعد از نماز احتیاط بفهمید کسری نمازتان به مقدار نماز احتیاط بوده، مثلاً در شک بین سه و چهار یک رکعت نماز احتیاط بخوانید، بعد بفهمید نماز را سه رکعت خوانده‌اید، نمازتان را صحیح بدانید.
مسأله‌ی 1220: اگر بعد از خواندن نماز احتیاط بفهمید کسری نمازتان کمتر از نماز احتیاط بوده، مثلاً در شک بین دو و چهار، دو رکعت نماز احتیاط بخوانید، بعد بفهمید نماز را سه رکعت خوانده‌اید، چنانچه منافی بجا نیاورده باشید، باید کسری نماز را به نماز متصل نموده و نماز را هم دوباره بخوانید.
مسأله‌ی 1221: اگر بعد از خواندن نماز احتیاط بفهمید کسری نماز بیشتر از نماز احتیاط بوده، مثلاً در شک بین سه و چهار یک رکعت نماز احتیاط بخوانید، بعد بفهمید نماز را دو رکعت خوانده‌اید، چنانچه بعد از نماز احتیاط کاری که نماز را باطل می‌کند انجام داده‌اید، مثلاً پشت به قبله کرده‌اید، باید نماز را دوباره بخوانید و اگر کاری که نماز را باطل می‌کند انجام نداده‌اید، باید دو رکعت کسری نمازتان را بجا آورید و نماز را هم دوباره بخوانید.
مسأله‌ی 1222: اگر بین دو و سه و چهار شک کنید و بعد از خواندن دو رکعت نماز احتیاط ایستاده یادتان بیاید که نماز را دو رکعت خوانده‌اید، خواندن دو رکعت نماز احتیاط نشسته را لازم ندانید.
مسأله‌ی 1223: اگر بین سه و چهار شک کنید و موقعی که دو رکعت نماز احتیاط نشسته یا یک رکعت ایستاده را می‌خوانید یادتان بیاید که نماز را سه رکعت خوانده‌اید، باید نماز احتیاط را رها کنید و کسری را بجا آورید و نماز را دوباره بخوانید.
مسأله‌ی 1224: اگر بین دو و سه و چهار شک کنید و موقعی که دو رکعت نماز احتیاط ایستاده را می‌خوانید پیش از رکوع رکعت دوم یادتان بیاید که نماز را سه رکعت خوانده‌اید، باید نماز احتیاط را رها کنید و کسری را بجا آورید و نماز را دوباره بخوانید.
مسأله‌ی 1225: اگر در بین نماز احتیاط بفهمید کسری نمازتان بیشتر یا کمتر از نماز احتیاط بوده، باید آن را رها کنید و کسری نماز را بجا آورید و نماز را دوباره بخوانید، مثلاً در شک بین سه و چهار، اگر موقعی که دو رکعت نماز احتیاط نشسته را می‌خوانید، یادتان بیاید که نماز را دو رکعت خوانده‌اید، باید نماز احتیاط نشسته را رها کنید و دو رکعت کسری نماز را بخوانید و نماز را هم دوباره بجا آورید.
مسأله‌ی 1226: اگر شک کنید نماز احتیاطی که برایتان واجب بوده را بجا آورده‌اید یا نه، چنانچه وقت نماز گذشته، به شک خود اعتنا نکنید و اگر وقت دارید در صورتی که مشغول کار دیگری نشده و از جای نماز برنخاسته و کاری هم مثل روگرداندن از قبله که نماز را باطل می‌کند انجام نداده باشید، باید نماز احتیاط را بخوانید، ولی اگر مشغول کار دیگری شده‌اید یا کاری که نماز را باطل می‌کند بجا آورده‌اید یا بین نماز و شکتان زیاد طول کشیده باشد، نماز احتیاط را بجا آورید و نماز را هم دوباره بخوانید.
مسأله‌ی 1227: اگر در نماز احتیاط، رکنی را زیاد کنید یا مثلاً به جای یک رکعت، دو رکعت بخوانید، باید دوباره نماز احتیاط را بخوانید و اصل نماز را هم اعاده نمایید.
مسأله‌ی 1228: موقعی که مشغول نماز احتیاط هستید اگر در یکی از کارهای آن شک کنید، چنانچه محل آن نگذشته باید بجا آورید و اگر محلش گذشته، به شک خود اعتنا نکنید مثلاً اگر شک کنید که حمد خوانده‌اید یا نه، چنانچه به رکوع نرفته باشید، باید بخوانید و اگر به رکوع رفته باشید،‌ به شک خود اعتنا نکنید.
مسأله‌ی 1229: اگر در شماره‌ی رکعت‌های نماز احتیاط شک کنید، باید بنا را بر بیشتر بگذارید ولی چنانچه طرف بیشتر شک، نماز را باطل می‌کند بنا بر کمتر بگذارید و در هر صورت، بعد از تمام شدن نماز احتیاط، اصل نماز را دوباره بخوانید.
مسأله‌ی 1230: هر گاه در نماز احتیاط چیزی که رکن نیست سهواً کم یا زیاد شود و از چیزهایی باشد که در خود نماز، سجده‌ی سهو دارد، باید سجده‌ی سهو را بجا آورید.
مسأله‌ی 1231: اگر بعد از سلام نماز احتیاط شک کنید که یکی از اجزاء یا شرایط آن را بجا آورده‌اید یا نه، به شک خود اعتنا نکنید.
مسأله‌ی 1232: اگر در نماز احتیاط، تشهد یا یک سجده را فراموش کنید، باید بعد از سلام نماز، آن را قضا نمایید. و دو سجده‌ی سهو نیز بجا آورید.
مسأله‌ی 1233: اگر نماز احتیاط و قضای یک سجده یا قضای یک تشهد یا دو سجده بر شما واجب شده باشد، باید اول نماز احتیاط را بجا آورید.
مسأله‌ی 1234: حکم گمان در رکعت‌های نماز را حکم یقین بدانید، مثلاً اگر در نماز چهار رکعتی گمان دارید که نماز را چهار رکعت خوانده‌اید، نباید نماز احتیاط بخوانید و همچنین گمان در افعال نماز را نیز به حکم یقین بدانید، مثلاً اگر گمان دارید رکوع کرده‌اید، نباید آن را بجا آورید و اگر گمان دارید حمد را نخوانده‌اید، چنانچه به رکوع نرفته‌اید، باید بخوانید، و اگر به رکوع رفته‌اید، نمازتان را صحیح بدانید.
مسأله‌ی 1235: حکم شک و سهو و گمان در نمازهای واجب یومیه و نمازهای واجب را یکی بدانید، مثلاً اگر در نماز آیات شک کنید که یک رکعت خوانده‌اید یا دو رکعت، چون شکتان در نماز دو رکعتی است، نمازتان را باطل بشمارید.