حاج فردوسی

وکالت را آن بدانید که کارى را که می‌‏توانید در آن دخالت کنید، به ‏دیگرى واگذار نمایید تا از طرف شما انجام دهد، مثلاً کسى را وکیل کنید که خانه‌تان را بفروشد یا زنى را براى شما عقد نماید. پس آدم سفیه‌ى که مال خود را در کارهاى بیهوده مصرف می‌کند، اگر حاکم شرع او را از تصرف منع کرده یا در حالى که بالغ شده سفیه بوده، نباید براى فروش مال خودش، کسى را وکیل نماید.
مسأله‌ی 2257: خواندن صیغه در وکالت را بهتر از نخواندن آن بدانید ولی اگر به دیگری بفهمانید که او را وکیل کرده‌اید و او هم بفهماند قبول نموده، مثلاً مال خود را به کسی بدهید که برایتان بفروشد و او هم مال را بگیرد، وکالت را صحیح بدانید.
مسأله‌ی 2258: هر گاه کسی را که در شهر دیگری است وکیل نمایید و برایش وکالتنامه بفرستید و او قبول کند، اگر چه وکالتنامه بعد از مدتی برسد، وکالت را صحیح بدانید.
مسأله‌ی 2259: هر گاه موکِّل باشید یعنی بخواهید شخصی را وکیل کنید، باید وکیلتان، بالغ و عاقل باشد. و وکالت کسی را می‌توانید بپذیرید که بالغ و عاقل باشد و از روی قصد و اختیار، اقدام به وکیل کردن شما کند.
مسأله‌ی 2260: نباید برای انجام کاری که نمی‌توانید انجام دهید، یا شرعاً نباید انجام دهید، وکیل شوید مثلاً هر گاه در احرام حج باشید، چون نباید صیغه‌ی ازدواج بخوانید، نباید برای خواندن صیغه‌ی ازدواج از طرف دیگری وکیل شوید.
مسأله‌ی 2261: می‌توانید کسی را برای انجام تمام کارهای خودتان وکیل کنید، ولی اگر برای کار خاصی وکیل می‌کنید، باید آن کار را مشخص نمایید.
مسأله‌ی 2262: هر گاه وکیل باشید و از وکالت عزل شوید، یعنی از کار بر کنار گردید، بعد از آن که خبر برکناری به شما رسید، نباید آن کار را انجام دهید. ولی اگر موکِّل باشید و وکیلتان را عزل کنید، یعنی از کار بر کنارش نمایید، کارهایی که پیش از دریافت خبر برکناری انجام داده را صحیح بدانید.
مسأله‌ی 2263: هر گاه وکیل باشید، می‌توانید از وکالت کناره بگیرید، ولی باید کناره‌گیری‌تان را به اطلاع موکلتان برسانید تا ضرری از این ناحیه متوجه او نشود.
مسأله‌ی 2264: هر گاه وکیل باشید، نباید برای انجام کاری که به شما واگذار شده، دیگری را وکیل نمایید، ولی اگر موکِّل به شما اجازه داده باشد که وکیل بگیرید، به هر طوری که دستور داده است، باید رفتار نمایید. پس اگر گفته باشد: «برای من وکیل بگیر» باید از طرف او وکیل بگیرید و نباید کسی را از طرف خودتان وکیل کنید.
مسأله‌ی 2265: هر گاه با اجازه‌ی موکلتان، کسی را از طرف او وکیل کنید، اجازه‌ی عزل آن وکیل را به دست موکلتان بدانید به طوری که عزل شدن خود را موجب بر هم خوردن وکالت آن وکیل نشمارید، و نیز اگر بمیرید، وکالت دوم را باطل نشمارند.
مسأله‌ی 2266: هر گاه با اجازه‌ی موکلتان، کسی را از طرف خودتان وکیل کنید، هم خودتان و هم موکلتان می‌توانید آن وکیل را عزل کنید و در صورتی که عزل شوید، وکالت دومی را باطل بشمارید، و نیز اگر بمیرید، وکالت دوم را باطل بشمارند.
مسأله‌ی 2267: هر گاه چند نفر را برای انجام کاری وکیل می‌کنید، باید مشخص نمایید که هر کدام از آنها می‌تواند به تنهایی در آن کار اقدام کند یا باید با هم انجام دهید. و هر گاه وکیل شده باشید، باید معلوم کنید که به صورت مستقل وکیل شده‌اید یا به همراه دیگر وکلا، پس اگر به صورت مستقل وکیل شده‌اید، مردن بعض وکلا را موجب باطل شدن وکالت خود ندانید، ولی اگر همه با هم وکیل شده‌اید، نباید به تنهایی اقدامی کنید و مردن یکی از وکلا را موجب باطل شدن وکالتتان بدانید.
مسأله‌ی 2268: هر گاه موکل باشید و وکیلتان بمیرد یا دیوانه یا بیهوش شود، وکالت را باطل بدانید، و هر گاه وکیل باشید، مردن یا دیوانه یا بیهوش شدن موکلتان را موجب باطل شدن وکالت بشمارید. و نیز اگر چیزی را که برای تصرف در آن وکیل شده‌اید از بین برود، مثلاً گوسفندی که برای فروش آن وکیل شده‌اید بمیرد، وکالت را باطل بشمارید.
مسأله‌ی 2269: هر گاه کسی را برای کاری وکیل کنید و چیزی برایش قرار بگذارید، باید بعد از انجام آن کار، چیزی که قرار گذاشته‌اید را به او بدهید.
مسأله‌ی 2270: هر گاه کسی را که وکیل کرده‌اید، در نگهداری مالی که در اختیار اوست کوتاهی نکند و غیر از تصرفی که به او اجازه داده‌اید، تصرف دیگری در آن ننماید و اتفاقاً آن مال از بین برود، نباید عوض آن را بگیرید.
مسأله‌ی 2271: هر گاه وکیل شوید، نباید در نگهداری مالی که در اختیارتان است، کوتاهی کنید، یا غیر از تصرفی که به شما اجازه داده شده، تصرف دیگری در آن بنمایید، ولی اگر چنین کردید و آن مال از بین رفت، باید جبران نمایید. پس اگر لباسی که وکیل شده‌اید تا بفروشید را بپوشید و آن لباس تلف شود، باید عوض آن را بدهید.
مسأله‌ی 2272: هر گاه وکیل شده باشید و غیر از تصرفی که موکل به شما اجازه داده است، تصرف دیگری در مال بکنید، مثلاً لباسی را که وکیل شده‌اید تا بفروشید را بپوشید، می‌توانید بعداً تصرفی که موکل به آن اجازه داده است را در آن انجام دهید.