مسأله‌ی 2289: هر گاه طلبکار خود را حواله دهید که طلب خود را از شخص دیگری بگیرد و طلبکار هم قبول نماید، بعد از آن که حواله درست شد، کسی که به او حواله شده، باید خود را بدهکار بداند، و دیگر طلبکار نباید طلبی که دارد را از بدهکار اولی مطالبه نماید.
مسأله‌ی 2290: بدهکار و طلبکار و کسی که سر او حواله شده، باید مکلف و عاقل باشند و کسی آنها را مجبور نکرده باشد و نیز نباید سفیه باشند یعنی نباید مال خود را درکارهای بیهوده مصرف کنند، همچنین نباید محجور (کسی که حاکم شرع او را از تصرف در مالش ممنوع کرده) باشند و نیز اگر حاکم شرع، کسی را به واسطه‌ی ورشکستگی از تصرف در اموالش جلوگیری کرده باشد، نباید او را حواله بدهید که طلبش را از دیگری بگیرد و خودش هم نباید به کسی حواله بدهد، ولی می‌تواند سر کسی حواله بدهد که به او بدهکار نیست.
مسأله‌ی 2291: حواله را در صورتی صحیح بدانید که کسی که سر او حواله می‌شود، چه بدهکارتان باشد و چه نباشد، قبول نماید. و نیز اگر بخواهید به کسی که جنسی بدهکار است، جنس دیگری حواله دهید مثلاً به کسی که جو بدهکار است، گندم حواله دهید، تا او قبول نکند، حواله را صحیح ندانید.
مسأله‌ی 2292: باید موقعی که حواله می‌دهید، بدهکار باشید، پس اگر بخواهید از کسی قرض کنید، تا وقتی از او قرض نکرده‌اید، نباید او را به کسی حواله دهید که آنچه را بعداً به شما قرض می‌دهد، از آن کس بگیرد.
مسأله‌ی 2293: مال مورد حواله باید برای حوالهدهنده و طلبکار، معین باشد یعنی مردد نباشد. پس اگر مثلاً ده کیلو گندم و ده هزار تومان پول به یک نفر بدهکار باشید، نباید به او بگویید: «یکی از دو طلب خود را از فلانی بگیر» و آن را معین نکنید.
مسأله‌ی 2294: مبلغ بدهی باید برای بدهکار و طلبکار، معین باشد، پس هر گاه بدهکار یا طلبکار باشید و در موقع حواله دادن، مقدار آن یا جنس آن را ندانید ولی در جایی ثبت باشد، حواله را صحیح ندانید، مثلاً اگر طلب کسی را در دفتر نوشته باشید، نباید پیش از دیدن دفتر، حواله بدهید.
مسأله‌ی 2295: هر گاه طلبکار باشید، می‌توانید حواله را قبول نکنید، اگر چه کسی که به او حواله شده‌اید، فقیر نباشد و در پرداختن حواله هم کوتاهی ننماید، ولی اگر بدهکار باشید، نباید طلبکارتان را مجبور به پذیرش حواله نمایید.
مسأله‌ی 2296: هر گاه به شما حواله داده شود، در حالی که بدهکار نیستید، چنانچه حواله را قبول کنید، نباید پیش از پرداختن حواله، مقدار حواله را از حوالهدهنده بگیرید و اگر طلبکار، طلب خود را به مقدار کمتری صلح کرد، نباید بیش از مقدار صلح‌شده را از حوالهدهنده مطالبه نمایید.
مسأله‌ی 2297: بعد از آن که حواله درست شد، چه حوالهدهنده باشید و چه کسی که به او حواله شده، نباید حواله را به هم بزنید، و هرگاه طلبکار باشید و کسی که به او حواله شده‌اید، در موقع حواله فقیر نباشد، اگر چه بعداً فقیر شود، نباید حواله را به هم بزنید و همچنین است اگر موقع حواله، فقیر باشد و بدانید فقیر است. ولی اگر ندانید فقیر است و بعد بفهمید، می‌توانید حواله را به هم بزنید و طلب خود را از حوالهدهنده بگیرید، مگر این که فقیر، در آن وقت مالدار شده باشد.
مسأله‌ی 2298: هر گاه بدهکار و طلبکار و کسی که به او حواله شده یا یکی از آنان، برای خود حق به هم زدن حواله را قرار دهد، می‌تواند مطابق قراری که گذاشته است، حواله را به هم بزند.
مسأله‌ی 2299: هر گاه حواله‌ی کسی را به خواهش او پرداخت کنید، می‌توانید چیزی که داده‌اید را از او بگیرید، ولی اگر بدون خواهش او داده باشید، نباید چیزی که داده‌اید را از او مطالبه نمایید.