5. اشتباهات دستوری و لغوی اصلاح شد.
مثلاً در مسأله‌ی 1413 که نوشته شده: اگر صفهای جماعت تا درب مسجد برسد کسی که مقابل درب پشت صف ایستاده نمازش صحیح است …
با توجه به این که «درب» اشتباه است، اینگونه اصلاح شد:
مسأله‌ی 1413: هر گاه صفهای جماعت تا درِ مسجد برسد، می‌توانید مقابلِ در و پشت صف بایستید …
یا مثلاً در مسأله‌ی 1435 که آمده است: اگر بین جای سجده مأموم و جای ایستادن امام به قدر گشادی بین دو قدم فاصله باشد اشکال ندارد، و نیز اگر بین انسان به واسطه‌ی مأمومی که جلوی او ایستاده و انسان به وسیله‌ی او به امام متصل است به همین مقدار فاصله باشد نمازش اشکال ندارد، و احتیاط مستحب آن است که جای سجده مأموم با جای کسی که جلوی او ایستاده هیچ فاصله نداشته باشد.
با توجه به این که «قدم» به معنی فاصله‌ی میان دو پای یک فرد متوسط به هنگام راه رفتن است، «گشادی بین دو قدم» معنی درستی در فارسی ندارد و کلمه‌ی «گشادی» نیز کلمه‌ی فخیم و متناسبی نیست، پس چنین اصلاح شد:
مسأله‌ی 1435: اگر بین جای سجده‌ی شما و جای ایستادن امام، تا اندازه‌ی یک قدم فاصله باشد، دارای اشکال ندانید، و نیز اگر بین شما با مأمومی که جلوتان ایستاده و به واسطه‌ی او به امام متصل هستید، به همین مقدار فاصله باشد. گر چه بهتر آن است که جای سجده‌ی تان با جای پای کسی که جلوتان ایستاده، فاصله نداشته باشد.
یا مثلاً در مسأله‌ی 1521 که آمده است: مستحب است در نماز عید فطر و قربان قرائت را بلند بخوانند.
با توجه به این که «قرائت» یعنی خواندن، باید «بلند خواندن قرائت» را «بلند خواندنِ خواندن» معنی کرد که معنی درستی نیست، پس به عبارت زیر تصحیح شد:
مسأله‌ی 1521: بهتر است در نماز عید فطر و قربان، حمد و سوره را بلند بخوانید.
یا مثلاً در مسأله‌ی 1752 می‌نویسند: هرگاه انسان از تجارت یا صنعت یا کسبهای دیگر، مالی به دست آورد، اگر چه مثلاً نماز و روزه میتی را بجا آورد و از اجرت آن مالی تهیه کند، چنانچه از مخارج سال خود او و عیالاتش زیاد بیاید، باید خمس، یعنی پنج یک آن را به دستوری که بعداً گفته خواهد شد بدهد.
با توجه به این که تعبیر «از اجرت آن مالی تهیه کند» تعبیر رسا و شاید دارای معنی استواری نباشد، همچنین «عیالات» در لغت فارسی و عربی استفاده نشده و نوعی جمع بستن ناشیانه محسوب می‌شود، عبارت مسأله به صورت زیر ترمیم گردید:
مسأله‌ی 1752: هرگاه از تجارت یا صنعت یا کسبهای دیگر، مالی به دست آورید، اگر چه مثلاً اجرت بجا آوردن نماز و روزه‌ی میتی باشد، چنانچه از مخارج سال خود و خانواده‌تان که باید به آنان نفقه بدهید، زیاد بیاید، باید خمس، یعنی یک‌پنجم آن را به دستوری که بعداً گفته خواهد شد، بدهید.
یا مثلاً در مسأله‌ی 2127 می‌نویسند: در معامله بیع شرط، اگر چه فروشنده اطمینان داشته باشد …
با توجه به این که عبارت «معامله بیع شرط» اشتباه است، به صورت «بیع شرط» در آمد.
یا مثلاً در مسأله‌ی 2375 می‌نویسند: پدر و پدربزرگ پدری می‌توانند برای فرزند نابالغ یا دیوانه خود که به حال دیوانگی بالغ شده است ازدواج کنند و بعد از آن که کودک بالغ شد یا دیوانه عاقل گردید …
با توجه به این که عبارت «می‌توانند برای فرزند … خود … ازدواج کنند» معنی درستی ندارد، به عبارت «همسر بگیرید» تبدیل شد و مسأله به صورت زیر در آمد:
مسأله‌ی 2375: هر گاه پدر یا پدربزرگ پدری باشید، می‌توانید برای فرزند یا نوه‌ی نابالغ یا دیوانه‌ی خود که به حال دیوانگی بالغ شده است، همسر بگیرید …