از آنجا که بزرگترین مانع برای رسیدن به درجات عالیه‌ی بهشت، گناهان هر انسان است و با توجه به این که بهترین عامل برای نجات یافتن از درکات جهنم، آمرزیده شدن و نادیده گرفته شدن گناهان توسط خدای غفار و غفور است، از آیات و روایات معتبری که کاری را موجب آمرزیده شدن گناهان معرفی می‌نماید، می‌توان استجماع قانون نمود.
نمونه‌ی 1 (حدیث): قَالَ رَسُولُ اللهِ (صلّی الله علیه و آله و سلّم) لِجَعْفَرِ بْنِ أَبِی طَالِبٍ: «یا جَعْفَرُ أَ لَا أَمْنَحُک أَ لَا أُعْطِیک أَ لَا أَحْبُوکَ أَ لَا أُعَلِّمُکَ صَلَاةً إِذَا أَنْتَ صَلَّیتَهَا لَوْ کُنْتَ فَرَرْتَ مِنَ الزَّحْفِ وَ کانَ عَلَیکَ مِثْلُ رَمْلِ عَالِجٍ وَ زَبَدِ البَحْرِ ذُنُوباً غُفِرَتْ لَکَ» قَالَ: بَلَى یا رَسُولَ اللهِ. قَالَ: «تُصَلِّی أَرْبَعَ رَکعَاتٍ…»1
نمونه‌ی 2 (حدیث): عَنْ أَبِی عَبْدِ الله (علیه‌السلام) قَالَ: «مَنْ قَرَأَ إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ فِی لَیلَةِ الْقَدْرِ فِی فَرِیضَةٍ مِنَ الْفَرَائِضِ نَادَى مُنَادٍ یا عَبْدَ الله قَدْ غَفَرَ الله لَک مَا مَضَى فَاسْتَأْنِفِ الْعَمَلَ»2
نمونه‌ی 3 (حدیث): عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ (علیه‌السلام) قَالَ: «مَنِ اسْتَغْفَرَ الله بَعْدَ صَلَاةِ الْفَجْرِ سَبْعِینَ مَرَّةً غَفَرَ الله لَهُ»3
نمونه‌ی 4 (حدیث): عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ (علیه‌السلام) قَالَ: «مَنْ قَرَأَ قُلْ هُوَ الله أَحَدٌ مَرَّةً بُورِک عَلَیهِ… وَ مَنْ قَرَأَهَا مِائَةَ مَرَّةٍ غُفِرَتْ لَهُ ذُنُوبُ خَمْسٍ وَ عِشْرِینَ سَنَةً مَا خَلَا الدِّمَاءَ وَ الْأَمْوَالَ»4
………………………………………
1. من لایحضره الفقیه، شیخ صدوق، جلد 1، صفحه‌ی 552. ترجمه: استاد اعظم (صلّی الله علیه و آله و سلّم) به جعفر بن ابی‌طالب فرمودند: ای جعفر، آیا تو را مرحمتی ندهم؟! آیا به تو عطا نکنم؟! آیا هدیه به تو ندهم؟! آیا تو را نمازی نیاموزم که اگر آن را بخوانی و از جنگ گریخته باشی و بر تو مانند ریگ بیابان و کف دریا گناه باشد، بخشیده شوی؟! عرض کرد: آری ای پیامبر خدا. فرمودند: چهار رکعت نماز می‌خوانی…
2. وسائل الشیعة، محدث عاملی، جلد 6، صفحه‌ی 149، باب استحباب قراءة الحدید و المجادلة و…؛ مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل، محدث نوری، جلد 4، صفحه‌ی 191، باب استحباب القراءة فی الفرائض بالقدر و التوحید حتى الفجر. ترجمه: امام صادق (علیه‌السلام) فرمودند: هر کس سوره‌ی قدر را در نمازی از نمازهای واجبش بخواند، ندادهنده‌ای ندا می‌دهد: ای بنده‌ی خدا، خدای تعالی گناهان گذشته‌ات را بخشید، عمل را از سر گیر.
3. ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، شیخ صدوق، صفحه‌ی 165، ثواب من استغفر الله سبعین مرة بعد صلاة الفجر؛ خصال، شیخ صدوق، جلد 2، صفحه‌ی 581، ثواب من استغفر الله عز و جل بعد صلاة الفجر سبعین مرة؛ جامع الأخبار، شعیری، صفحه‌ی 57، الفصل السادس و العشرون فی الاستغفار؛ وسائل الشیعة، محدث عاملی، جلد 6، صفحه‌ی 480، باب نبذة مما یستحب أن یزاد فی تعقیب الصبح؛ هدایة الأمة إلى أحکام الأئمة (علیهم‌السلام)، جلد 3، صفحه‌ی 206، الثامن: فی التعقیبات المخصوصة بالصبح؛ بحار الأنوار، علامه مجلسی، جلد 80، صفحه‌ی 111، باب 10: تحقیق منتصف اللیل و منتهاه. ترجمه: امام باقر (علیه‌السلام) فرمودند: هر کس بعد از نماز صبح، هفتاد مرتبه استغفار کند، خدای تعالی او را می‌آمرزد.
4. کافی، محدث کلینی، جلد 2، صفحه‌ی 619، باب فضل القرآن؛ مرآة العقول فی شرح أخبار آل الرسول، علامه مجلسی، جلد 12، صفحه‌ی 507، حدیث 1. ترجمه: امام باقر (علیه‌السلام) فرمودند: هر کس سوره‌ی توحید را یک مرتبه بخواند، برکت می‌یابد… و هر کس آن را صد مرتبه بخواند، گناهان بیست و پنج ساله‌اش آمرزیده می‌شود، جز خون [بناحقی که ریخته باشد] و مال‌ها[یی که غصب کرده باشد].