از موارد دیگری که می‌تواند ما را در استجماع قوانین یاری رساند، چیزهایی است که مشروط به شاد شدن معرفی شده است.
نمونه‌ی 1 (حدیث): قَالَ أَبُو عَبْدِ اللهِ (علیه‌السلام): «مَنْ سَرَّهُ أَنْ یُسْتَجَابَ لَهُ فِی الشِّدَّةِ فَلْیُکثِرِ الدُّعَاءَ فِی الرَّخَاءِ»1
نمونه‌ی 2 (حدیث): قَالَ أَبُو عَبْدِ اللهِ (علیه‌السلام): «مَنْ سَرَّهُ أَنْ یُسْتَجَابَ لَهُ دَعْوَتُهُ فَلْیُطِبْ مَکسَبَهُ»2
نمونه‌ی 2 (حدیث): عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ (علیه‌السلام) قَالَ: «مَنْ أَحَبَّ أَنْ یَمْشِی مَمْشَى الْکِرَامِ الْکاتِبِینَ فَلْیَمْشِ بِجَنْبَی السَّرِیرِ»3
…………………………………………….
1. کافی، محدث کلینی، جلد 2، صفحه‌ی 472. ترجمه: امام صادق (علیه‌السلام) فرمودند: کسی که خوشحال می‌شود دعایش در سختی‌ها مستجاب شود، در آسانی‌ها بسیار دعا کند.
2. کافی، محدث کلینی، جلد 2، صفحه‌ی 486. ترجمه: امام صادق (علیه‌السلام) فرمودند: هر کس خوشحال می‌شود که دعایش مستجاب شود، درآمدش را پاکیزه سازد.
3. کافی، محدث کلینی، جلد 3، صفحه‌ی 170. ترجمه: امام باقر (علیه‌السلام) فرمودند: هر کس دوست دارد بر رهگذر [فرشتگان از] نویسندگان باکرامت [اعمال] راه برود، در دو طرف تابوت حرکت کند.