از دیگر مواردی که می‌تواند راهنمای استجماع قانون باشد، روایاتی است که انجام دادن برخی کارها را موجب حضور یافتن شیاطین یا مانع حضور یافتن آنان معرفی می‌نماید.
نمونه‌ی 1 (حدیث ـ حضور): عَنْ أَبِی عَبْدِ اللهِ (علیه‌السلام) قَالَ: الْبَیتُ الَّذِی لَا یُقْرَأُ فِیهِ الْقُرْآنُ وَ لَا یُذْکرُ اللهُ فِیهِ تَقِلُّ بَرَکتُهُ وَ تَهْجُرُهُ الْمَلَائِکةُ وَ تَحْضُرُهُ الشَّیاطِین»1
نمونه‌ی 1 (حدیث ـ عدم حضور): عَنْ أَبِی عَبْدِ اللهِ (علیه‌السلام) قَالَ: الْبَیتُ الَّذِی یُقْرَأُ فِیهِ الْقُرْآنُ وَ یُذْکرُ اللهُ عَزَّ وَ جَلَّ فِیهِ تَکثُرُ بَرَکتُهُ وَ تَحْضُرُهُ الْمَلَائِکةُ وَ تَهْجُرُهُ الشَّیاطِینُ»2
……………………………………………
1. کافی، محدث کلینی، جلد 2، صفحه‌ی 499. ترجمه: امام صادق (علیه‌السلام) فرمودند: خانه‌ای که قرآن در آن قرائت نمی‌شود و یاد خدا در آن نباشد، برکتش کم شده و فرشتگان از آن دوری نموده و شیاطین در آن حاضر می‌شوند.
2. کافی، محدث کلینی، جلد 2، صفحه‌ی 499. ترجمه: امام صادق (علیه‌السلام) فرمودند: خانه‌ای که قرآن در آن تلاوت می‌شود و خدای عز و جل در آن یاد می‌گردد، برکتش زیاد می‌شود و فرشتگان در آن حاضر می‌شوند و شیطان‌ها از آن دور می‌گردند.