گاهی با الفاظ متعارف تأکید در زبان عربی، اهمیت مطلب را می‌رسانند.
نمونه‌ی 1: (حدیث): عَن أَبِی عَبْدِ اللهِ (علیه‌السلام) أَنَّ رَسُولَ اللهِ (صلّی الله علیه و آله و سلّم) کَانَ یخْرُجُ حَتَّى ینْظُرَ إِلَى آفَاقِ السَّمَاءِ وَ قَالَ: «لَا تُصَلَّینَّ یوْمَئِذٍ عَلَى بِسَاطٍ وَ لَا بَارِیةٍ یعْنِی فِی الْعِیدَینِ»1
نمونه‌ی 2 (حدیث): عَنْ حَنَانِ بْنِ سَدِیرٍ قَالَ سَأَلَ الْعَلَاءُ بْنُ کامِلٍ أَبَا عَبْدِ اللهِ (علیه‌السلام) وَ أَنَا حَاضِرٌ عَنِ الْجِرِّی فَقَالَ: «وَجَدْنَا فِی کتَابِ عَلِی (علیه‌السلام) أَشْیاءَ مُحَرَّمَةً مِنَ السَّمَک فَلَا تَقْرَبْهَا» ثُمَّ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللهِ (علیه‌السلام): «مَا لَمْ یَکُنْ لَهُ قِشْرٌ مِنَ السَّمَکِ فَلَا تَقْرَبَنَّهُ»2
نمونه‌ی 3 (حدیث): قال رسول الله (صلّی الله علیه و آله و سلّم): «لَا یَغْتَرَّنَّ أَحَدُکُمْ بِالرُّؤْیَا یَرَاهَا أَوْ تُرَى لَهُ وَ لَکِنْ فَیَعْرِضُ نَفْسَهُ عَلَى کِتَابِ اللهِ عَزَّ وَ جَلَّ فَمَا کَانَ عَامِلًا بِهِ فَلْیَفْرَحْ وَ إِنْ کَانَ غَیرَ ذَلِکَ فَلْیَعْلَمْ أَنَّهَا مِنَ الشَّیطَانِ»3
……………………………………..
1. اقبال الاعمال، سید بن طاووس، جلد 1، صفحه‌ی 487. ترجمه: امام صادق (علیه‌السلام) فرمودند: استاد اعظم (صلّی الله علیه و آله و سلّم) بیرون می‌آمدند و به اطراف آسمان نگاه می‌کردند و می‌فرمودند: امروز حتماً حتماً بر سجاده و فرش نماز نخوانید، یعنی در عید فطر و عید قربان.
2. کافی، محدث کلینی، جلد 6، صفحه‌ی 220. ترجمه: راوی می‌گوید علاء بن کامل از امام صادق (علیه‌السلام) در باره‌ی جرّی [نوعی ماهیِ بدون پولک] پرسید و من آنجا حاضر بودم. فرمودند: در کتاب علی (علیه‌السلام) بعضی از ماهی‌ها را حرام یافتم، پس نزدیکش نشو. سپس فرمودند: هر ماهی‌ای که پولک نداشته باشد، حتماً حتماً نزدیکش نشو.
3. جعفریات (اشعثیات)، محمد بن اشعث، صفحه‌ی 247. ترجمه: نباید هیچ کدام از شما به خوابی که می‌بیند و یا برایش می‌بینند، فریفته شود، بلکه باید خود را بر کتاب خدای عز و جل عرضه کند، پس اگر عمل‌کننده به آن است، شادمان شود و اگر غیر این است، باید بداند که آن خواب (خوبی که دیده یا برایش دیده‌اند) از شیطان بوده است.